Θυρεοειδής

Τι είναι ο θυρεοειδής
Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας ενδοκρινής αδένας, ο μεγαλύτερος του ανθρώπινου σώματος. Βρίσκεται το λαιμό μας, πάνω από την τραχεία και κάτω από το λάρυγγα και αποτελείται από 2 λοβούς που ενώνονται μεταξύ τους μέσω του ισθμού. Ο θυρεοειδής αδένας παράγει ορμόνες που ρυθμίζουν διάφορες λειτουργίες του οργανισμού (ανάπτυξη, μεταβολισμό, καύσεις κ.α.)
Δες ακόμα: Υπερθυρεοειδισμός: τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται
Οι πιο βασικές από τις ορμόνες που παράγει ο θυρεοειδής είναι η θυροξίνη (Τ4), η τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και την καλσιτονίνη. Η παραγωγή των ορμονών Τ3 και Τ4 ρυθμίζεται από την θυρεοειδοτρόπο ορμόνη (TSH), η οποία που παράγεται στην υπόφυση (ενδοκρινής αδένας που βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου).
Οι διαταραχές που εμφανίζονται στην έκκριση της θυροξίνης (Τ4) και της τριιωδοθυρονίνης (Τ3) είναι αρκετά συχνές και ως αποτέλεσμα αρκετοί άνθρωποι πάσχουν από «θυρεοειδή». Επίσης, η διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα ονομάζεται βρογχοκήλη και δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από υπερλειτουργεί ή υπολειτουργία του θυρεοειδή αδένα. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να δημιουργηθεί όγκος μέσα στον θυρεοειδικό ιστό που ονομάζεται όζος και χρήζει πάντα περαιτέρω ιατρικής διερεύνησης ώστε να διαπιστωθεί αν είναι καλοήθης ή κακοήθης όζος του θυρεοειδούς.
Παθήσεις του θυρεοειδή
Καταρχήν να αναφέρουμε ότι ένα απαραίτητο στοιχείο για τη σύνθεση των ορμονών που παράγει ο θυρεοειδής είναι το ιώδιο.
Οι πιο συχνές παθήσεις του θυρεοειδούς (που προσβάλλουν τις γυναίκες πιο συχνά σε σχέση με τους άνδρες) είναι ο υπερθυρεοειδισμός και ο υποθυρεοειδισμός:
- Ο υπερθυρεοειδισμός είναι η διαταραχή του θυρεοειδούς αδένα κατά την οποία εκκρίνονται μεγαλύτερες ποσότητες ορμονών. Τα αίτια μπορεί να είναι: η διάχυτη τοξική βρογχοκήλη (νόσος Graves), η πολυοζώδης τοξική βρογχοκήλη ή το αυτόνομο λειτουργικό αδένωμα (Θερμός όζος – νόσος Plummer).
- Ο υποθυρεοειδισμός είναι η διαταραχή του θυρεοειδούς αδένα κατά την οποία εκκρίνονται μικρότερες ποσότητες ορμονών. Τα αίτια μπορεί να είναι: η φλεγμονή του θυρεοειδούς που προκαλεί την ασθένεια του Hashimoto (και είναι η πιο συχνή αιτία δημιουργίας υποθυρεοειδισμού), οι εκ γενετής διαταραχές στη σύνθεση των θυρεοειδικών ορμονών, η ελλιπής πρόσληψη ιωδίου, η υποχρεωτική αφαίρεση του θυρεοειδούς για ιατρικούς λόγους κ.α.
Συμπτώματα του θυρεοειδή
Συμπτώματα που εκδηλώνει ο θυρεοειδής ανάλογα με την πάθηση:
Υπερθυρεοειδισμός:
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο υπερθυρεοειδισμός δεν έχει εμφανή συμπτώματα για κάποιο χρονικό διάστημα. Τα συνήθη συμπτώματα ωστόσο είναι:
- Νευρικότητα
- Αϋπνία
- Εύκολη κούραση & κόπωση
- Εξάψεις
- Αύξηση της όρεξης με παράλληλη μείωση του βάρους
- Ταχυκαρδία
- Τρέμουλα στα χέρια και ειδικά στα δάκτυλα
- Ιδρωμένες & ζεστές παλάμες
- Αρρυθμία
- Μυϊκή αδυναμία
- Πόνοι στα κόκκαλα
- «Πέταγμα» των ματιών προς τα έξω (εξόφθαλμος).
Υποθυρεοειδισμός:
- Αίσθημα αδυναμίας και κούρασης
- Επιβράδυνση λειτουργιών (αργός ρυθμός ομιλίας, αργές κινήσεις κ.α.)
- Αύξηση του βάρους
- Μειωμένη όρεξη για φαγητό
- Μειωμένη σεξουαλική διάθεση (πτώση της libido)
- Ευαισθησία στο κρύο
- Μυϊκοί πόνοι
- Διαταραχές στην έμμηνο ρύση
- Δυσκοιλιότητα
- Τριχόπτωση, εύθραυστα νύχια, ξηροδερμία
- Πρήξιμο (οίδημα) και ωχρότητα (χλωμάδα) στο πρόσωπο, κυρίως γύρω από τα μάτια
- Σύγχυση και αδύναμη μνήμη σε περιπτώσεις ηλικιωμένων
- Αναιμία, υποθερμία, βραδυκαρδία, καρδιακή ανεπάρκεια ή περικαρδίτιδα σε περιπτώσεις που δεν ληφεί θεραπεία.
Η κατάλληλη ειδικότητα
Ο κατάλληλος γιατρός για τον θυρεοειδή είναι ο Ενδοκρινολόγος
Διάγνωση για τις παθήσεις του θυρεοειδή
Τόσο η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού όσο και του υποθυρεοειδισμού γίνονται κυρίως με ειδικές εξετάσεις αίματος για τη μέτρηση των θυρεοειδικών ορμονών και της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης, ωστόσο χρησιμοποιείται και το υπερηχογράφημα θυρεοειδούς αλλά και το σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς.
Θεραπεία για το θυρεοειδή
Για τη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού ο ασθενής είτε λαμβάνει αντιθυρεοειδικά φάρμακα, είτε ραδιενεργό ιώδιο είτε υποβάλλεται σε εγχείρηση αφαίρεσης του θυρεοειδούς (τμήματος ή ολόκληρου). Στις περιπτώσεις αφαίρεσης του θυρεοειδούς θα πρέπει ο ασθενής να λαμβάνει θεραπεία υποκατάστασης για το υπόλοιπο της ζωής του. Για τη θεραπεία του υποθυρεοειδισμού ο ασθενής λαμβάνει μέσω φαρμάκου την ορμόνη που λείπει από τον οργανισμό του εφόρου ζωής για να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του θυρεοειδή αδένα.