Διάστρεμμα

Τι είναι το διάστρεμμα

Το διάστρεμμα είναι η διάταση ή η ρήξη των συνδέσμων μιας άρθρωσης ή και του αρθρικού θυλάκου αυτής.

Δες ακόμα: Τενοντίτιδα αγκώνα ή επικονδυλίτιδα αγκώνα: τι είναι και πώς θα την εντοπίσω;

Αίτια διαστρέμματος

Το κύριο αίτιο του διαστρέμματος είναι τραυματισμός που έχει ως αποτέλεσμα η άρθρωση να πραγματοποιεί υπέρμετρες κινήσεις πέραν του φυσιολογικού.

Οι δομές της άρθρωσης καταπονούνται και είναι αρκετά πιθανό με αυτό τον τρόπο να διαταθεί ή ακόμα και να ρηχθεί ένας ή και περισσότεροι σύνδεσμοι ή και ο αρθρικός θύλακος της άρθρωσης.

Τα πιο συχνά σημεία που τραυματίζονται και ως εκ τούτου έχουμε διάστρεμμα είναι η ποδοκνημική άρθρωση, το γόνατο, οι φαλαγγο-φαλαγγικές αρθρώσεις των δακτύλων και ο αγκώνας.

Συμπτώματα του διαστρέμματος

Τα συμπτώματα έχουν σχέση με το βαθμό διαστρέμματος που παρουσιάζει ο ασθενής. Τα διαστρέμματα κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες:

Διάστρεμμα 1^ου βαθμού

Στο διάστρεμμα 1^ου βαθμού υπάρχει ήπια βλάβη λόγω διάτασης των συνδέσμων της άρθρωσης, με αποτέλεσμα ρήξη στο μικροσκοπικό και όχι στο μακροσκοπικό επίπεδο.Γενικά υπάρχει μικρού βαθμού οίδημα, με μικρή ή καθόλου διαταραχή στην λειτουργικότητα του σκέλους και χωρίς αστάθεια της άρθρωσης. Ο ασθενής δύναται να φορτίσει το σκέλος.

Διάστρεμμα 2^ου βαθμού

Στο διάστρεμμα αυτού του τύπου παρουσιάζεται μερική  ρήξη του συνδέσμου και τα συμπτώματα που εκδηλώνονται είναι εμφανές οίδημα της περιοχής, εκχύμωση , μετρίου βαθμού λειτουργική ανεπάρκεια και ελαφρά ως μετρίου βαθμού αστάθεια. Ο ασθενής συνήθως δυσκολεύεται να φορτίσει το σκέλος.

Διάστρεμμα 3^ου βαθμού

Στο διάστρεμμα 3^ου βαθμού έχει προκληθεί πλήρης ρήξη του συνδέσμου. Το οίδημα είναι εκτεταμένο και συμβαίνει άμεσα μετά τον τραυματισμό, υπάρχει εκχύμωση, ο ασθενής αδυνατεί να φορτίσει το σκέλος (χωρίς να αισθανθεί έντονο και οξύ πόνο) και υπάρχει μετρίου προς σοβαρού βαθμού αστάθεια της άρθρωσης.

Η κατάλληλη ειδικότητα

Ο κατάλληλος γιατρός για το διάστρεμμα είναι ο Ορθοπαιδικός και Ορθοπαιδικός Χειρουργός

Διάγνωση για το διάστρεμμα

Το διάστρεμμα γενικά είναι εύκολο να διαγνωσθεί από το γιατρό κατά την κλινική εξέταση. Στα διαστρέμματα 2^ου και 3^ου βαθμού εκτός από την κλινική εξέταση που διενεργεί ο γιατρός πρέπει ο ασθενής να υποβληθεί και σε ακτινογραφία για την διερεύνηση της βλάβης (κάταγμα) που ενδεχομένως έχουν υποστεί τα οστά που συμμετέχουν στην άρθρωση ή και της βλάβης που έχει υποστεί η ίδια η άρθρωση, βάσει των κανόνων κατά Ottawa.

Ο ακτινολογικός έλεγχος υπό stress βοηθά στην εκτίμηση της αστάθειας της άρθρωσης, στην οξεία φάση όμως και λόγω του μυϊκού σπασμού από τον πόνο, είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί σωστά.

Ομοίως στατικοκινητικός έλεγχος για τη διερεύνηση της αστάθειας μπορεί να γίνει με καλύτερα αποτελέσματα από τον ορθοπαιδικό ιατρό μετά την οξεία φάση του διαστρέμματος.

Μαγνητική τομογραφία δεν ενδείκνυται αρχικά, παρά μόνο σε περιπτώσεις υποψίας οστεοχόνδρινης βλάβης ή κατάγματος από stress που δεν φαίνονται με τις απλές ακτινογραφίες.

Πώς αντιμετωπίζεται το διάστρεμμα

Οι γιατροί συστήνουν για το διάστρεμμα στην οξεία φάση (πρώτες 1-3 ημέρες) ο ασθενής να ξεκουράζεται και να χρησιμοποιεί πάγο τοπικά στην περιοχή που υπάρχει ο τραυματισμός (3 φορές την ημέρα για 15-20 λεπτά , όχι εφαρμογή απευθείας στο δέρμα).

Καλό είναι να χρησιμοποιείται επίδεσμος για τις αρθρώσεις ή αν το διάστρεμμα είναι σοβαρό και ο ασθενής αδυνατεί να φορτίσει το σκέλος , μπορεί να εφαρμοσθεί γυψονάρθηκας για 10 ημέρες.

Η στάση του σώματος και κυρίως του σημείου στο οποίο έχει προκληθεί διάστρεμμα συνίσταται να εκτείνεται πιο ψηλά από το σημείο της καρδιάς. (RICE – rest, ice, compression, elevation).

Στη συνέχεια συνήθως χρειάζεται να τοποθετηθεί κάποιος προστατευτικός κηδεμόνας/πλαστικός νάρθηκας  για 4-21 ημέρες, ο οποίος αφαιρείται όταν ελαχιστοποιηθεί το οίδημα και ο πόνος και το εύρος κίνησης της άρθρωσης είναι ομαλό.

Παυσίπονα είναι δυνατόν να χορηγηθούν για τον πόνο, ωστόσο ωφέλιμη δράση των αντιφλεγμονωδών φαρμάκων δεν έχει αποδειχτεί.

Κατά τη φάση αποκατάστασης ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης και ισορροπίας (ιδιοδεκτικότητας) βοηθούν για να ανακτήσει ο ασθενής (ιδίως αν είναι αθλητής) το πλήρες εύρος κίνησης, δύναμη και ισορροπία.

Επιπλοκές που παρουσιάζει το διάστρεμμα

Σε περίπτωση μη έγκαιρης αντιμετώπισης του διαστρέμματος υπάρχει περίπτωση να υπάρξουν επιπλοκές. Κυριότερη επιπλοκή είναι η χρόνια αστάθεια της άρθρωσης , με αποτέλεσμα υποκείμενο αίσθημα αστάθειας από τον ασθενή και οίδημα με την δραστηριότητα.

Η αντανακλαστική συμπαθητική δυστροφία είναι μια επιπλοκή άγνωστης αιτιολογίας που σχετίζεται με μη φυσιολογική απάντηση στην ακινησία ή/και την ακινητοποίηση της άρθρωσης. Χαρακτηρίζεται από πόνο και μυϊκή ατροφία και η καλύτερη πρόληψη αυτής είναι η πρώιμη ελεγχόμενη κινητοποίηση και αποκατάσταση.

Προφύλαξη από διάστρεμμα

Για να αποφύγει κάποιος να πάθει διάστρεμμα θα πρέπει να τηρεί κάποιες οδηγίες που επηρεάζουν τη φυσική κατάσταση του ατόμου:

• Να εκτελούνται σωστά οι καθημερινές δραστηριότητες
• Να γίνεται ζέσταμα πριν από την εκτέλεση κάθε άσκησης
• Να μην υποβάλλεται σε εντατικούς ρυθμούς άσκησης ώστε να μην καταπονείται ο οργανισμός
• Να προστετεύονται οι αρθρώσεις από τυχόν τραυματισμούς με προληπτική χρήση επιδέσμων