Μάθετε τα πάντα για τη ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου

γόνατο-τραυματισμός

Ο Πρόσθιος Χιαστός Σύνδεσμος (ΠΧΣ) είναι ο ένας από τους τέσσερις πιο σημαντικούς συνδέσμους της άρθρωσης του γόνατος (οι άλλοι τρεις είναι ο Οπίσθιος Χιαστός Σύνδεσμος(ΟΧΣ), Ο Έσω Πλάγιος Σύνδεσμος και ο Έξω Πλάγιος Σύνδεσμος). Ονομάζεται «Πρόσθιος» λόγω της πρόσθιας εντόπισής του σε σχέση με τον Οπίσθιο Χιαστό Σύνδεσμο, και «Χιαστός», λόγω της λοξής πορείας του, που έχει σαν αποτέλεσμα να χιάζεται με τον Οπίσθιο Χιαστό Σύνδεσμο.

Δες ακόμα: Αθλητικές κακώσεις: Αντιμετώπισε γρήγορα τους τραυματισμούς και μείνε σε φόρμα

Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος αποτελεί ίσως τον σημαντικότερο σταθεροποιητικό σύνδεσμο του γόνατος, καθώς αποτρέπει την προς τα εμπρός παρεκτόπιση της κνήμης σε σχέση με τον μηρό.

ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου

Ποιοι είναι πιο επιρρεπείς στη ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου;

Από διάφορες στατιστικές μελέτες προκύπτει ότι οι αθλητές που ασχολούνται με αθλήματα που εμπεριέχουν απότομες επιβραδύνσεις και απότομες στροφικές κινήσεις (PIVOT), όπως είναι το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το τένις κ.ά., παρουσιάζουν περισσότερες πιθανότητες να υποστούν ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Μάλιστα, οι γυναίκες αθλήτριες των εν λόγω αθλημάτων είναι πιο επιρρεπείς σε ρήξη του ΠΧΣ σε σχέση με τους άντρες, λόγω κάποιων ιδιαίτερων ανατομικών χαρακτηριστικών.

Ποια είναι τα συμπτώματα της ρήξης πρόσθιου πιαστού συνδέσμου;

Στο κλασικό ιστορικό της ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου αναφέρεται ότι ένας αθλητής υπέστη στροφική κάκωση χωρίς επαφή με τον αντίπαλο, άκουσε ή αισθάνθηκε έναν «ξερό κρότο» και παρουσίασε αμέσως επώδυνη ενδαρθρική συλλογή (το λεγόμενο «αίμαρθρο»).

Εφόσον, η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου δεν αντιμετωπιστεί, οι ασθενείς στη συνέχεια περιγράφουν υποτροπιάζοντα επεισόδια υποκειμενικής αστάθειας του γόνατα κατά την άθληση, την ανάβαση ή κατάβαση κλίμακος, ακόμα και κατά την βάδιση. Μεμονωμένα περιστατικά ρήξης του ΠΧΣ συμβαίνει σπάνια. Στο 50-75% των περιπτώσεων συνυπάρχει ρήξη του έξω ή του έσω μηνίσκου, ενώ συχνά συνυπάρχει και κάκωση του έσω πλαγίου συνδέσμου.

Πώς γίνεται η διάγνωση της ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου;

Η διάγνωση της ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου γίνεται με την λεπτομερή καταγραφή του ιστορικού του ασθενούς, καθώς και τον μηχανισμό τραυματισμού του από την ενδελεχή φυσική εξέτασή του (Lachman test, Pivot shift test, Πρόσθια συρταροειδής δοκιμασία κ.ά.), ενώ απαιτείται και μαγνητική τομογραφία του τραυματισμένου γόνατος.

ρήξη χιαστού

Πώς αντιμετωπίζεται η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου;

Μέχρι πρότινος επικρατούσε η άποψη ότι η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, εφόσον δεν θεραπευθεί χειρουργικά, αποτελεί την «αρχή του τέλους» για το γόνατο. Ακόμη και σήμερα όμως, επικρατεί μεγάλη αντιπαράθεση όσον αφορά στο «πότε και ποιους ασθενείς» αντιμετωπίζουμε χειρουργικά. Η αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.

Στη συντηρητική αντιμετώπιση υπάγονται ασθενείς με σχετικά μικρή έως καθόλου χαλαρότητα-αστάθεια, καθώς και λιγότερο ενεργά αθλούμενα άτομα. Ακολουθείται ειδικό, επίμονο και μακροχρόνιο (10-14 εβδομάδες) πρόγραμμα αποκατάστασης, το οποίο εστιάζει στην αντιμετώπιση του οιδήματος, την ενδυνάμωση του τετρακεφάλου και των λοιπών μυϊκών ομάδων του σκέλους και στην προοδευτική επάνοδο στις όποιες δραστηριότητες του ασθενούς.

Η χειρουργική αντιμετώπιση συνιστάται σε ασθενείς με εκσεσημασμένη χαλαρότητα – αστάθεια, σε όσους συμμετέχουν σε αθλοπαιδίες που περιλαμβάνουν περιστροφές του σώματος γύρω από τον κατακόρυφο νοητό άξονα, καθώς και σε όσους αποτυγχάνει η συντηρητική αντιμετώπιση. Πλέον, η χειρουργική αποκατάσταση γίνεται αρθροσκοπικά, με τη δημιουργία μικρών τομών και τη χρήση μοσχευμάτων, τα οποία μπορεί να είναι είτε συνθετικά είτε του ασθενούς (αυτομόσχευμα ισχνού – ημιτενοντώδους, επιγονατιδικού τένοντα, τετρακεφάλου) είτε πτωματικά.

Το χειρουργείο πρέπει να εκτελείται πάντα από εξειδικευμένο στις αρθροσκοπικές μεθόδους και τεχνικές Ορθοπαιδικό Χειρουργό. Η επέμβαση διαρκεί από 1 μέχρι 2 ώρες με γενική ή ραχιαία αναισθησία. Ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα την ίδια ημέρα και ξεκινά να βαδίζει με πατερίτσες, ενώ το πρόγραμμα φυσιοθεραπείας μπορεί να ξεκινήσει από την επόμενη ημέρα, οπότε και ο ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο. Ο ασθενής μπορεί να επανέλθει στην δουλειά του ακόμη και μετά από 2 μέρες, εφόσον κάνει καθιστική εργασία, ενώ η πλήρης επάνοδος στις αθλητικές δραστηριότητες γίνεται περίπου 6 μήνες μετά το χειρουργείο.

 

 

 

Σε βοήθησε αυτό το άρθρο;

Αυτή η σελίδα δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές. Δες περισσότερα.