Πώς να αντιμετωπίσετε το κάταγμα πέους

Το κάταγμα πέους είναι μία κατάσταση η οποία απαιτεί άμεση χειρουργική αντιμετώπιση. Πριν λίγες μέρες ένας 48χρονος από τη Σίφνο μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας με αιμορραγικό κάταγμα πέους. Το περιστατικό αυτό κατέστησε αναγκαίο να τεθούν επί τάπητος οι τρόποι αντιμετώπισης ενός τέτοιου συμβάντος.
Δες ακόμα: Φίμωση και περιτομή
Η άμεση χειρουργική επέμβαση είναι αναγκαία, ώστε να περιοριστεί η πιθανότητα μετατραυματικής στυτικής δυσλειτουργίας.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο χειρουργός ουρολόγος-ανδρολόγος κ. Θάνος Παλλαντζάς:
«Η χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να γίνει άμεσα, τις πρώτες ώρες μετά το ατύχημα, για να μειωθούν σημαντικά οι πιθανότητες μετατραυματικής στυτικής δυσλειτουργίας».
Η αντιμετώπιση πρέπει να γίνει μέσα σε 5 ώρες μετά το κάταγμα, ώστε να αποφευχθεί κάθε περίπτωση δυσμορφίας ή στυτικής δυσλειτουργίας.
Το κάταγμα στο πέος συμβαίνει σπανίως, παρόλα αυτά συμβαίνει.
Σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν καταγραφεί 1.331 περιστατικά κατάγματος πέους μέσα σε 80 περίπου χρόνια.
Το κάταγμα συμβαίνει συνήθως σε άνδρες ηλικίας από 20- 50 ετών, με έμφαση στη δεκαετία των ’20. Για να συμβεί κάταγμα το πέος πρέπει να βρίσκεται σε πλήρη στύση.
Πότε μπορεί να συμβεί ένα κάταγμα στο πέος;
Το κάταγμα είναι δυνατό να συμβεί κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ή κατά τη διάρκεια του αυνανισμού.
Η πλειοψηφία των καταγμάτων συμβαίνει κατά τη σεξουαλική επαφή και έχει παρατηρηθεί ότι συμβαίνει συχνότερα στη σεξουαλική θέση που απαιτεί τη γυναίκα να είναι ιππαστί.
Στην περίπτωση αυνανισμού, κάταγμα μπορεί να προκαλέσει μία ασυνήθιστη μορφή του.
Κάταγμα πέους- Συμπτώματα
Τα συμπτώματα που οδηγούν στη διάγνωση ότι πρόκειται για κάταγμα πέους είναι:
- Ήχος σπασίματος (σαν να σπάει κλαδί ή κόκαλο)
- Έντονος πόνος
- Αιφνίδια απώλεια στύσης
- Δυσκολία στην ούρηση (εκδηλώνεται σε περιστατικά όπου παρατηρείται ταυτόχρονη ρήξη της ουρήθρας)
Κλινική εικόνα πέους μετά από κάταγμα
- Μελάνιασμα
- Οίδημα
- Παίρνει τη μορφή S
- Αιματουρία
Διάγνωση κατάγματος πέους
Η διάγνωση του κατάγματος πέους γίνεται από τον ουρολόγο-ανδρολόγο βάσει της κλινικής εξέτασης.
Απαιτείται σειρά απεικονιστικών εξετάσεων για τον έλεγχο πριν τη χειρουργική επέμβαση.
Τέτοιος έλεγχος περιλαμβάνει υπερηχοτομογραφία πέους (αναγνωρίζει το αιμάτωμα και η θέση της ρήξης του σηραγγώδους σώματος), η ουρηθρογραφία και η μαγνητική τομογραφία.
Αντιμετώπιση | Θεραπεία του κατάγματος
Η αντιμετώπιση γίνεται είτε με συντηρητική αγωγή είτε χειρουργικά.
Οι γιατροί τονίζουν ότι η συντηρητική θεραπεία ενέχει υψηλό κίνδυνο στυτικής δυσλειτουργίας.
« Η συντηρητική θεραπεία εφαρμόζεται σπάνια και ενδείκνυται μόνο για απλές κακώσεις του πέους χωρίς συνυπάρχουσα ρήξη του σηραγγώδους σώματος, άρα όχι σε κάταγμα», αναφέρει ο κ. Θ. Παλλαντζάς.
Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη λήψη αναλγητικών φαρμάκων, τη χορήγηση σκευασμάτων που αναστέλλουν τη στύση, τη λήψη αντιβιοτικής αγωγής, την περίδεση ή την εφαρμογή παγοκύστης.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει ο ασθενής να ενημερωθεί για το γεγονός ότι η συντηρητική αγωγή έχει πολύ μικρά ποσοστά επιτυχίας.
«Η θεραπεία εκλογής του κατάγματος πέους είναι η χειρουργική αντιμετώπιση και μάλιστα ΑΜΕΣΑ μέσα στις πέντε πρώτες ώρες από το συμβάν», καταλήγει ο κ. Θ. Παλλαντζάς.