Μειονεκτήματα από την απώλεια δοντιών
Γράφει η Τογιοπούλου Καλλιόπη, Οδοντίατρος συνεργάτης του doctoranytime.gr
Η απώλεια δοντιών είναι ένα από τα κύρια ζητήματα που ο οδοντίατρος καλείται να λύσει. Υπάρχουν πολλές αιτίες της απώλειας των δοντιών. Τα δόντια μπορεί να χαθούν ως αποτέλεσμα των ατυχημάτων, τραυματισμών, μη σωστής στοματικής υγιεινής και τερηδόνας. Η τελευταία αυτή κατάσταση προκύπτει όταν η τερηδόνα εξελίσσεται και προκαλεί φλεγμονή των νεύρων,το δόντι νεκρώνεται “σκοτώνοντας το νεύρο” και στη συνέχεια μπορεί να μολύνει και το κόκαλο γύρω από ρίζα του δοντιού .
Τα μειονεκτήματα της απώλειας των δοντιών είναι:
- Η μετανάστευση των παρακείμενων δοντιών. Μπροστινά δόντια και πίσω του εξαχθέντος δοντιού, γέρνουν ή τείνουν να κλείσουν τον ελεύθερο χώρο ή ολόκληρο το διάστημα του κενού, λόγω απώλειας του δοντιού.Αυτό μπορεί να επιδεινώσει μετέπειτα αντικατάσταση του χαμένου δοντιού.
- Μετεγκατάσταση δόντια αντίθετης γνάθου.Μειώνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα της μάσησης.
- Αλλαγές λόγω της κίνησης, στη σύγκλειση των δοντιών.Αυτό μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες κροταφογναθικής διάρθρωσης.
- Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συμβούν φωνητικά αλλαγές στη χροιά και αλλοιώσεις στη γλώσσα.
- Μετά την εξαγωγή της ρίζας εμφανίζεται μείωση του ύψους του οστού. Αυτό ήταν.Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτό το φαινόμενο είναι εισάγοντας ένα οδοντικό εμφύτευμα, στη θέση του πρώην δοντιού.
- Αν χαθούν πολλά δόντια , οι γνάθοι αλλάζουν και την εμφάνιση των χειλιών και τα μάγουλα.Ο ασθενής παίρνει την τυπική εμφάνιση του “γέρου”. Η οστική απορρόφηση είναι πιο έντονη και ότι πιο δύσκολο έχει να αντιμετωπίσει ο οδοντίατρος για να ” ξαναχτίσει” τα χαμένα δόντια.
Υπάρχει φυσιολογική κατάσταση απώλειας των δοντιών. Από την ηλικία των έξι ετών και έως 12 ετών, όταν τα νεογιλά δόντια αντικαθίστανται από μόνιμα μέτρα.
Εάν υπάρχει μόνο απώλεια οδοντικής ουσίας, με οδοντιατρική συνεννόηση με τον ασθενή κι αν πιστεύεται ότι η ρίζα είναι κατάλληλη για να δεχθεί έναν άξονα, κατασκευάζουμε μια ψευδομύλη και αργότερα φοράει μια στεφάνη.
Εάν η ρίζα του δοντιού έχει χαθεί υπάρχουν δύο τρόποι για την αποκατάσταση του χαμένου οδόντος: κατασκευή των οδοντικών γεφυρών, που περιλαμβάνει εμπρός και πίσω από το χαμένο δόντι. Και ο δεύτερος τρόπος επίλυσης του προβλήματος είναι η εισαγωγή ενός οδοντικού εμφυτεύματος .
Δεν αδιαφορούμε για την απώλεια των οπισθίων οδόντων μόνο και μόνο επειδή αισθητικά δεν “φαίνονται”. Οι επιπλοκές που προκύπτουν λόγω της μειωμένης κάθετης διάστασης είναι τραγικές και εμφανίζονται με την πάροδο του χρόνου και πολλές φορές είναι δύσκολα θεραπεύσιμες.
Φροντίζουμε την στοματική μας υγεία, επισκεφθόμαστε τακτικά τον οδοντίατρο μας και αν παρόλο τις προσπάθειες χαθεί ένα δόντι προβαίνουμε αμέσως στην προσθετική του αποκατάσταση.