Οξεία μυελοειδής λευχαιμία

Τι είναι η οξεία μυελοειδής λευχαιμία

Η οξεία μυελοειδής λευχαιμία είναι μία κακοήθεια των κυττάρων της λευκής σειράς που χαρακτηρίζεται από ραγδαία ανάπτυξη των λευκών αιμοσφαιρίων που συσσωρεύονται στο μυελό των οστών και εμποδίζουν την αιμοποίηση.

Δες ακόμα: Καρκίνος: Η επιστήμη χαρίζει ελπίδα και ζωή

Πρόκειται για την πιο κοινή λευχαιμία στους ενήλικες και η συχνότητά της αυξάνεται με την ηλικία.

Όλες οι μορφές της μυελοειδούς λευχαιμίας χαρακτηρίζονται από τη νεοπλασματική αντικατάσταση του φυσιολογικού μυελού των οστών και την κυκλοφορία ανώριμων κυττάρων στο περιφερικό αίμα.

Συνήθως εμφανίζεται αναιμία και θρομβοκυτοπενία. Συχνά προσβάλλεται το κεντρικό σύστημα και άλλα όργανα.

Που οφείλεται η οξεία μυελοειδής λευχαιμία

Η πλήρης συγκεκριμενοποίηση των αιτιών της οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας δεν έχει ως τώρα επιτευχθεί, ωστόσο τα αίτια συνήθως ανάγονται στις γενετικές και χρωμοσωμικές ανωμαλίες, αιτία η οποία αποδίδεται και σε άλλους τύπους λευχαιμίας.

Επίσης, η έκθεση σε χημικά και σε ιονίζουσα ακτινοβολία.

Η πλήρης ύφεση επιτυγχάνεται στο 65% των ασθενών που λαμβάνουν θεραπεία, ενώ έως και 5 χρόνια επιβίωσης επιτυγχάνει το 15- 25% των ασθενών.

Συμπτώματα της οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας

Τα συμπτώματα που εκδηλώνει η οξεία μυελοειδής λευχαιμία είναι η εύκολη κούραση, η δύσπνοια, η εύκολη πρόκληση μελανιασμάτων και αιμορραγιών και η έντονη συχνότητα λοιμώξεων λόγω έλλειψης λευκών αιμοσφαιρίων.

Διάγνωση για την οξεία μυελοειδή λευχαιμία

Η πρώτη διάγνωση της οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας γίνεται όταν βρεθεί ένα μη φυσιολογικό αποτέλεσμα σε μία γενική εξέταση αίματος.

Η εν λόγω λευχαιμία παρουσιάζεται με μεγάλες τιμές λευκών αιμοσφαιρίων, μειωμένα αιμοπετάλια, ερυθρά αιμοσφαίρια ή λευκοπενία.

Μία πιθανή διάγνωση γίνεται με επίχρισμα περιφερικού αίματος.

Η οριστική ωστόσο διάγνωση γίνεται με βιοψία μυελού των οστών.

Θεραπεία οξεία μυελοειδής λευχαιμία

Η θεραπεία της οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας πρέπει να είναι έγκαιρη και περιλαμβάνει χημειοθεραπεία επαγωγής και ενοποίησης.

Στη φάση της επαγωγής χρησιμοποιείται αραβινοσική κυτοσίνη και μια ανθρακυκλίνη, ώστε να επιτευχθεί πλήρης ύφεση με μείωση αριθμού των λευχαιμικών κυττάρων σε μη ανιχνεύσιμο επίπεδο.

Στη φάση της ενοποίησης στόχος είναι η εξάλειψη κάθε υπολειπόμενης μη ανιχνεύσιμης ασθένειας ώστε να επιτευχθεί η πλήρης ίαση.

Αν η χημειοθεραπεία αποτύχει ή υπάρξει κάποια υποτροπή της νόσου ή πρόκειται για ασθενείς με υψηλό κίνδυνο είναι απαραίτητη η μεταμόσχευση αλλογενούς μυελού των οστών.

Η μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων αποτελεί λύση για πάσχοντες από ορισμένες κυτταρογενετικές ανωμαλίες.

Επιπλοκές που παρουσιάζει η οξεία μυελοειδής λευχαιμία

Η οξεία μυελογενής λευχαιμία εξελίσσεται με ταχύτατο ρυθμό και συνήθως είναι θανατηφόρα νόσος εντός ολίγων βδομάδων ή μηνών, αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Η κατάλληλη ειδικότητα

Ο κατάλληλος γιατρός για την οξεία μυελoειδή λευχαιμία είναι ο Αιματολόγος