Οξεία γαστρεντερίτιδα

Τι είναι η οξεία γαστρεντερίτιδα

Η οξεία γαστρεντερίτιδα είναι μία φλεγμονώδης πάθηση του γαστρεντερικού συστήματος και συνήθως διαρκεί για λιγότερο από 7 ημέρες και αποτελεί το συχνότερο νόσημα στον πλανήτη.

Δες ακόμα: Σχολικές ασθένειες: Ποιες είναι και πώς να προστατέψετε τα παιδιά σας

Καθημερινά περί τα 200 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από λοιμώδη διάρροια, η πλειοψηφία των οποίων τοποθετείται στις χώρες του τρίτου κόσμου.

Που οφείλεται η οξεία γαστρεντερίτιδα

Η οξεία γαστρεντερίτιδα οφείλεται σε μικρόβια, ιούς και τοξίνες μικροβίων. Οι συνθήκες υγιεινής παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της νόσου.

Οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες, οι συνθήκες υγιεινής της παραγωγής, μεταφοράς και αποθήκευσης τροφίμων, το απαρχαιωμένο σύστημα ύδρευσης κάποιων χωρών αποτελούν κάποιες από τις αιτίες δημιουργίας συνθηκών που ευνοούν τη μικροβιακή γαστρεντερίτιδα.

Σε παιδιά κάτω των 5 ετών το συχνότερο αίτιο είναι οι ιοί, που οφείλονται σε παράσιτα και τοξίνες που αυτοί δημιουργούν. Στους ενήλικες ο συνηθέστερος ιός είναι ο παρβοϊός.

Τα μικρόβια που ενοχοποιούνται για την πρόκληση της εν λόγω νόσου είναι η σαλμονέλλα, οι σιγκέλες, ο σταφυλόκοκκος, το κολοβακτηρίδιο, το καμπυλοβακτηρίδιο, και ο bacillus cereus.

Συμπτώματα της οξείας γαστρεντερίτιδας

Τα κυριότερα συμπτώματα  που εκδηλώνει η οξεία γαστρεντερίτιδα είναι τα εξής: κοιλιακό άλγος, διάρροια, εμετός, ρίγη. Όταν οι κενώσεις παρουσιάσουν αίμα καλούνται αιμορραγικές. Τα μικρά παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν πυρετό, απώλεια όρεξης και κόπωση.

Διάγνωση της οξείας γαστρεντερίτιδας

Η διάγνωση της οξείας γαστρεντερίτιδας είναι συνήθως εύκολη.

Ο γιατρός θα λάβει το ιστορικό του ασθενούς και στη συνέχεια θα καταλήξει στο είδος της γαστρεντερίτιδας.

Σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να κριθεί απαραίτητη η κλινική εξέταση κοπράνων για τον εντοπισμό του παθογόνου μικροοργανισμού, ενώ είναι εξίσου σπάνια και η ανάγκη χορήγησης αντιβιοτικής αγωγής.

Θεραπεία της οξείας γαστρενετρίτιδας

Η θεραπεία για την οξεία γαστρεντερίτιδα είναι συμπτωματική και εξαρτάται τόσο από το αίτιο όσο και από τη βαρύτητα των συμπτωμάτων.

Στις πλείστες των περιπτώσεων αρκεί η χορήγηση υγρών και ηλεκτρολυτών από το στόμα.

Σε εμπύρετες γστρεντερίτιδες συνιστάται χορήγηση αντιπυρετικών.

Χωρίς τη συμβουλή γιατρού απαγορεύεται η λήψη αντιδιαρροϊκών.

Η νόσος υποχωρεί συνήθως μετά το πέρας 2 εικοσιτετραώρων, ενώ είναι απαραίτητο η διατροφή του ασθενούς να στερείται γαλακτοκομικών και λίπους.

Όταν ο πάσχων διαγνωστεί με διαρροϊκό σύνδρομο ίσως η πάθηση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ενδονοσοκομειακά με ενυδάτωση και αντιβιοτική αγωγή.

Η κατάλληλη ειδικότητα

Ο κατάλληλος γιατρός για την οξεία γαστρεντερίτιδα είναι ο Γαστρεντερολόγος