Ανοργασμία

Τι είναι η ανοργασμία

Η ανοργασμία ή και αλλιώς ανεσταλμένος οργασμός εμφανίζεται τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες. Η ανοργασμία στις γυναίκες εντάσσεται στις διαταραχές σεξουαλικής λειτουργίας.

Δες ακόμα: Ποια είναι τα 8 συχνότερα ατυχήματα στο σεξ;

Η γυναίκα δεν καταφέρνει να φτάσει σε οργασμό παρά τη σε σεξουαλική διέγερση. Ενώ στους άνδρες η ανοργασμία δεν είναι τόσο συχνό φαινόμενο και ορίζεται ως η αδυναμία ή καθυστέρηση εκσπερμάτωσης.

Αίτια της ανοργασμίας

Τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες τα αίτια της ανοργασμίας είναι ψυχολογικά και οργανικά. Τα οργανικά αίτια στις γυναίκες είναι κάπως σπάνια και σχετίζονται με τις γενικές διαταραχές σεξουαλικής δραστηριότητας.

Οι συχνότερες αιτίες αυτού του φαινομένου είναι ψυχολογικές. Κάποια παραδείγματα είναι οι ενοχές για τη σεξουαλική πράξη, τραυματικές εμπειρίες, άγχος για την απόκτηση παιδιού.

Στην περίπτωση των ανδρών τα αίτια είναι και οργανικά και ψυχολογικά. Στα οργανικά αίτια κατατάσσονται η λήψη φαρμάκων, σακχαρώδης διαβήτης, χειρουργικές επεμβάσεις όπως προστάτης.

Οι ψυχολογικοί παράγοντες είναι και στους άνδρες παρόμοιοι με αυτούς των γυναικών συμπεριλαμβανομένου την απώλεια ελκυστικότητας της συντρόφου αλλά και η κατάθλιψη και διάφορες ψυχώσεις που τυχόν μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιος.

Η κατάλληλη ειδικότητα

Η κατάλληλη ειδικότητα για την ανοργασμία είναι ο γυναικολόγος – μαιευτήρας, ο ουρολόγος – ανδρολόγος και ο ψυχολόγος

Διάγνωση της ανοργασμίας

Πρώτα από όλα, τόσο η γυναίκα όσο και ο άνδρας πρέπει να μπορούν να αναγνωρίσουν οποιοδήποτε ψυχολογικό αίτιο που μπορεί να τους επηρεάζει. Έτσι θα είναι πιο εύκολο να μπορούν να το αντιμετωπίσουν.

Η διάγνωση της ανοργασμίας στις γυναίκες γίνεται από τον γυναικολόγο και διερευνάται η ικανότητα της γυναίκας να φτάσει σε οργασμό σε συνάρτηση με την ηλικία και τη σεξουαλική εμπειρία της. Στους άνδρες η διάγνωση βασίζεται στην συχνότητα που συμβαίνει, αν αισθάνεται κάτι ενοχλητικό και κατά πόσο υπάρχει διέγερση και στύση.

Πώς αντιμετωπίζεται η ανοργασμία

Η ανοργασμία τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες μπορεί να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή κατόπιν ιατρικής παρακολούθησης, συμβουλευτικής ψυχοθεραπείας ή ακόμη και με τεχνητά μέσα (π.χ. δονητές).