Πώς καταλαβαίνουμε ότι ένα παιδί χρειάζεται εργοθεραπεία
Γράφει η Φανή Βαγγελάτου, λογοθεραπευτής και συνεργάτης του doctoranytime.gr
Η περίοδος του νηπιαγωγείου και του σχολείου είναι καθοριστική για την πορεία ανάπτυξης του παιδιού. Αν και είναι πολύ εύκολο για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς να εντοπίσουν καθυστερήσεις στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας ενός παιδιού, δεν είναι το ίδιο εύκολο να ανακαλύψουν τυχόν καθυστερήσεις στην ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων του.
Κατά τη διάρκεια των παιδικών και σχολικών ετών, και πιο συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, οι παρατηρήσεις των παιδαγωγών και των γονιών μπορούν να βοηθήσουν στην αναγνώριση δυσκολιών λεπτής και αδρής κινητικότητας, προσοχής και συγκέντρωσης. Οι καταστάσεις αυτές μπορούν να αποτελέσουν αιτία επανάληψης του νηπιαγωγείου.
Πώς θα αντιληφθώ ότι ένα παιδί χρειάζεται εργοθεραπεία;
- Έχει την τάση να πέφτει πάνω σε ανθρώπους και πράγματα καταλάθος ή επίτηδες.
- Δεν έχει την ικανότητα να υπολογίζει τον κίνδυνο και να σέβεται την ασφάλεια τη δική του και των άλλων.
- Αδυνατεί να στηριχτεί σε μία θέση και προτιμά αντί να κάτσει για παράδειγμα οκλαδόν, να ξαπλώσει μπρούμυτα.
- Παρουσιάζει δυσκολία στο να ακολουθήσει τη σειρά ή τον κύκλο κατά το τρέξιμο ή το περπάτημα.
- Δεν μπορεί να χειριστεί από μόνο του παιχνίδια που βρίσκονται στην παιδική χαρά.
- Δυσκολεύεται στην κατασκευή παζλ ή σε κατασκευές με τουβλάκια.
- Αποφεύγει δραστηριότητες όπως το γράψιμο, η ζωγραφική ή το ψαλίδι, και γενικότερα, όσες χρειάζονται λεπτή κινητικότητα.
- Κρατάει με λανθασμένο τρόπο το μολύβι. Π.χ . το πιέζει πολύ για να γράψει ή λιγότερο απ’ ό, τι πρέπει.
- Παρουσιάζει δυσκολία στο να δέσει μόνο του τα κορδόνια του ή να ντυθεί.
- Επιλέγει πάντα να παίζει το ίδιο παιχνίδι και αποφεύγει να μάθει νέα παιχνίδια που χρειάζονται συγκεκριμένες κινητικές επιδεξιότητες.
- Έχει δυσκολία συγκέντρωσης σε μια δραστηριότητα και δεν μπορεί να διατηρήσει την τάξη και την καθαριότητα μέσα στην αίθουσα.