Πώς να πετύχω τους στόχους μου;

«Θέλω να έχω ελεύθερο χρόνο, για να μπορώ να κάνω αυτά που θέλω, ώστε να είμαι ευτυχισμένος, ισορροπημένος κλπ.»
VS
«Θέλω να είμαι ισορροπημένος, ευτυχισμένος κτλ ώστε να κάνω αυτά που θέλω και έχω ελεύθερο χρόνο.»
Ποια από τις δυο φράσεις λέτε πιο συχνά;
Σε ποια σειρά μπαίνουν στον τρόπο σκέψης σας οι προϋποθέσεις και σε ποια τα αποτελέσματα;
Δες ακόμα: Ιώσεις φθινοπώρου: Αντιμετώπισε τες με φυσικά αφεψήματα από βότανα!
Οι περισσότεροι άνθρωποι βάζουν τα αποτελέσματα εκεί όπου θα έπρεπε να βρίσκονται οι προϋποθέσεις και τις προϋποθέσεις στο τέλος! Κατά πόσο είναι λειτουργικός αυτός ο τρόπος σκέψης; Δημιουργεί ή μειώνει τα επίπεδα άγχους;
Βάζοντας τα αποτελέσματα στη θέση των προϋποθέσεων τις περισσότερες φορές απογοητευόμαστε, γιατί ο στόχος φαίνεται πολύ μακρινός, δεν ξέρουμε πώς να οργανωθούμε ώστε να τον επιτύχουμε και τα παρατάμε.
Βασική προϋπόθεση ώστε να μυηθούμε στον σωστό λειτουργικό τρόπο σκέψης είναι να δουλέψουμε και να ενισχύσουμε έννοιες όπως η αυτοαντίληψη και αυτοεκτίμηση. Γνωρίζοντας πως αντιλαμβανόμαστε οι ίδιοι τον εαυτό μας, το τι αξίζουμε και αποδεχόμενοι ικανότητες, όρια και αδυναμίες του εαυτού μας, έχουμε την ευκαιρία να οργανώσουμε με συστηματικό και αποδοτικότερο τρόπο ένα πλάνο για να επιτύχουμε σταδιακά τους στόχους μας!
Για ποιο λόγο όμως χρησιμοποιείται η λέξη «σταδιακά»; Δεν μπορώ να πετύχω «με τη μια» το στόχο – όνειρό μου;
Αυτή είναι μια βασική παγίδα στην οποία πέφτουν τα άτομα με μεγαλεπήβολα σχέδια, αλλά και αρκετές ικανότητες, τα οποία δυστυχώς απογοητεύονται και στο τέλος αποσύρονται.
Υπάρχουν παραδείγματα καθημερινά ξαφνικών επιτυχιών που μετά από κάποιο χρονικό διάστημα κατέρρευσαν και άλλων που με σταθερά και σταδιακά βήματα πέτυχαν και σε ποιότητα και σε χρονική διάρκεια σπουδαία πράγματα! Εκεί ακριβώς τοποθετείται και η παραπάνω παρατήρηση για τον «σωστό» και «λάθος» τρόπο σκέψης.
Κάθε στόχος, κάθε όνειρο που θέτουμε στη ζωή μας, για να επιτευχθεί και να έχει διάρκεια πρέπει να στηρίζεται σε γερά θεμέλια. Τα θεμέλια αυτά τίθενται αρχικά εσωτερικά και μετέπειτα επεκτείνονται στο εξωτερικό περιβάλλον του κάθε ατόμου. Όσες γνώσεις και πληροφορίες αν πάρει ένα άτομο, αν δεν είναι σε θέση να τις φιλτράρει, να τις επεξεργαστεί, να τις ταξινομήσει και τέλος να τις χρησιμοποιήσει, θα δυσκολευτεί να υλοποιήσει τον τελικό στόχο του!
Ένας στόχος για να επιτευχθεί όσο μικρός ή μεγάλος και να είναι οφείλει να αναλυθεί και να οργανωθεί αντίστοιχα από το άτομο. Το «σπάσιμο» του στόχου σε επιμέρους μικρότερους στόχους, η ανάλυση του καθένα από αυτούς, η ταξινόμησή των σταδίων υλοποίησής τους και στο τέλος η εκτέλεση και η ανατροφοδότηση – εκτίμηση της επιτυχίας του κάθε σταδίου πριν την έναρξη υλοποίησης του επόμενου, είναι μια βασική τεχνική. Η τεχνική αυτή θα βοηθήσει όχι μόνο να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά και σε περίπτωση αποτυχίας ή καθυστέρησης μέχρι την πραγματοποίησή του, το άτομο δε θα απογοητευτεί ούτε θα παραιτηθεί το ίδιο εύκολα, διότι θα έχει προχωρήσει και θα έχει επιτύχει τα προηγούμενα στάδια, θα έχει αποκομίσει επομένως θετική ανατροφοδότηση για τα όσα έχει ήδη επιτύχει και θα συνεχίσει από το σημείο στο οποίο δυσκολεύτηκε και όχι από την αρχή.
Είναι πιο εύκολο και δημιουργεί λιγότερο άγχος η διόρθωση ενός τμήματος μιας εργασίας παρά η έναρξή της από την αρχή!!!