Oυρολοίμωξη & Κυστίτιδα: Ποια είναι τα αίτια και πως να τις αντιμετωπίσετε

Η ουρολοίμωξη, όπως και η κυστίτιδα, είναι παθήσεις που ταλαιπωρούν κυρίως τις γυναίκες. Ο βασικός λόγος που συμβαίνει αυτό είναι  η ανατομία των γεννητικών τους οργάνων.

Συγκεκριμένα η ουρήθρα των γυναικών είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με των ανδρών. Έπειτα ο κόλπος είναι πολύ κοντά στον πρωκτό, γεγονός που ευνοεί την είσοδο των παθογόνων μικροοργανισμών στην περιοχή. Επιπλέον, σημαντικό ρόλο παίζει η τριβή που δημιουργείται κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Παρόλα αυτά, οι ουρολοιμώξεις δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να εμφανιστούν και σε έναν άνδρα ή ακόμη και σε παιδιά και βρέφη.

Μία λοίμωξη παρουσιάζεται όταν μικρόβια που βρίσκονται υπό φυσιολογικές συνθήκες στο έντερο και στον κόλπο της γυναίκας μετακινούνται προς την ουρήθρα, την ουροδόχο κύστη ή τους νεφρούς. Στους άνδρες η αντίστοιχη μόλυνση μπορεί να πλήξει και τον προστάτη (προστατίτιδα).

Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος χωρίζονται ανάλογα με το σημείο που προσβάλλει το μικρόβιο. Υπάρχουν οι μολύνσεις της ουροδόχου κύστεως (κυστίτιδα) στις γυναίκες, οι λοιμώξεις της ουρήθρας στους άνδρες (ουρηθρίτιδα) και των νεφρών (πυελονεφρίτιδα).

Σε κάθε περίπτωση ο πάσχων πρέπει να σπεύσει στο γιατρό, αμέσως μόλις εκδηλωθούν τα πρώτα συμπτώματα.

Από ποια συμπτώματα θα καταλάβετε ότι πάσχετε από ουρολοίμωξη;

Η συμπτωματολογία που μπορεί να έχει ένας ασθενής είναι η συχνοουρία, η νυκτουρία, το αίσθημα καύσου κατά την ούρηση, η αδυναμία συγκράτησης των ούρων, οι κρυάδες, τα ρίγη ακόμη και ο πυρετός.

Αν υπάρχει έντονη δυσφορία και πόνος κατά την ούρηση, συνοδευόμενα από κάψιμο, τότε μάλλον υπάρχει περίπτωση να υποφέρετε από κυστίτιδα. Άλλη ένδειξη αποτελεί το συναίσθημα της μη ολοκληρωμένης ούρησης , κατά το οποίο ο ασθενής εξακολουθεί να επιθυμεί να ουρήσει.

Ακόμη, μπορεί να εκδηλωθεί αίμα στα ούρα αλλά και δυσάρεστη οσμή. Αν η οσμή αυτή συνοδεύεται και από θολό χρώμα ούρων, τότε συνιστάται να κλειστεί άμεσα ραντεβού για μία καλλιέργεια ούρων.

Ποια είναι τα αίτια της ουρολοίμωξης;

Ο συνήθης ύποπτος για την ουρολοίμωξη είναι το μικρόβιο E.Coli, το οποίο ευθύνεται για περίπου το 90% των περιπτώσεων κυστίτιδας. Άλλα μικρόβια τα οποία μπορούν να την προκαλέσουν είναι ο πρωτέας, ο στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος και τα χλαμύδια. Ένας παράγοντας που ευθύνεται συχνά για την εν λόγω ασθένεια είναι και η συχνότητα της σεξουαλικής επαφής.

Ανωμαλίες στην ανατομία των ουροφόρων οδών μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο λοίμωξης τους. Η παλινδρόμηση των ούρων, η κυστεορθοκήλη, οι συγγενείς ανωμαλίες, οι πέτρες στα νεφρά και στον ουρητήρα είναι μερικές από αυτές.

Άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση της νόσου είναι:

• η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών
• τα τοπικά αντισυλληπτικά (σπερματοκτόνο, διάφραγμα)
• η κακή υγιεινή της περιοχής που μπορεί να εκθέτει την ουρήθρα σε άμεσο κίνδυνο μεταφοράς μικροβίων από τον πρωκτό
• η εγκυμοσύνη
• οι λίθοι
• η υπερτροφία του προστάτη
• οι παθήσεις του νωτιαίου μυελού
• η καταστολή του ανοσοποιητικού
• η στένωση του ουροποιητικού.

Πώς να αντιμετωπίσετε την ουρολοίμωξη;

Καταρχάς, ο πάσχων από ουρολοίμωξη θα πρέπει να αναγνωρίσει άμεσα τα συμπτώματα. Κρίνεται απαραίτητη η άμεση επίσκεψη σε έναν ουρολόγο και η διενέργεια ουρολογικών εξετάσεων. Αν οι εξετάσεις δείξουν ότι υπάρχει μικρόβιο ακολουθεί η διενέργεια αντιβιογράμματος.

Ο γιατρός θα χορηγήσει αντιβιοτική αγωγή, η οποία θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα. Η αντιβιοτική αγωγή στα περιστατικά ήπιας ουρολοίμωξης διαρκεί από 3 έως 7 ημέρες. Σε αντίθεση με τα περιστατικά πυλεονεφρίτιδας που η αντιβιοτική αγωγή διαρκεί από 7 έως 14 ημέρες. Σε κάποια περιστατικά πυελονεφρίτιδας απαιτείται εισαγωγή στο νοσοκομείο για την καλύτερη παρακολούθηση της υγείας του πάσχοντος.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ακόμη και αν τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης υποχωρήσουν μέσα σε 2-3 μέρες, πρέπει πάντα να ολοκληρώνεται η θεραπεία και η αντιβιοτική αγωγή. Διαφορετικά είναι πολύ πιθανό η ουρολοίμωξη να υποτροπιάσει και να επανεμφανιστεί σύντομα.

Σε περίπτωση που η κυστίτιδα προέρχεται από τη σεξουαλική επαφή ο γιατρός προτείνει τη λήψη μιας τέτοιου είδους θεραπείας και τη σωστή υγιεινή της ευαίσθητης περιοχής. Σε σπάνιες περιπτώσεις, θα χρειαστεί να γίνουν κάποιες επιπλέον εξετάσεις, όπως η κυστεογραφία, η ενδοφλέβια πυελογραφία, ή το υπερηχογράφημα των νεφρών και των ουρητήρων.

Ποια μέτρα μπορείτε να λάβετε ως προς την πρόληψη κατά της ουρολοίμωξης;

Η τήρηση κάποιων βασικών μέτρων μπορεί να συμβάλλει στην πρόληψη της νόσου της ουρολοίμωξης και κυρίως της υποτροπής της συμπτωματολογίας που μπορεί να γίνει πολύ ενοχλητική.

Σωστή υγιεινή της περιοχής: Καλό θα είναι να αποφεύγετε τα αντισηπτικά για τη συγκεκριμένη περιοχή και να προτιμάτε ένα σαπούνι με ουδέτερο pH.

Άφθονη λήψη υγρών: Είναι σημαντική η κατανάλωση αρκετής ποσότητας νερού, περίπου 1 λίτρου καθημερινά καθώς και ο χυμός cranberry, ο οποίος είναι ευεργετικός όταν καταναλώνεται τακτικά.

Προσοχή στην σεξουαλική επαφή: Φοράτε πάντα προφυλακτικό και αμέσως μετά πλύνετε την περιοχή και αν είναι εφικτό ουρήστε.

Σωστό σκούπισμα της ευαίσθητης περιοχής: Είναι απαραίτητο να σκουπίζετε την περιοχή με σωστή φορά, δηλαδή από εμπρός προς τα πίσω, ώστε να αποφευχθεί η μεταφορά των μικροβίων από τον πρωκτό προς τον κόλπο.

Κατάλληλος ρουχισμός: Προτιμήστε να φοράτε βαμβακερά εσώρουχα για να αναπνέει το δέρμα και αποφύγετε τα στενά παντελόνια.

Αυξημένη προσοχή την θερινή περίοδο: Δεν είναι τυχαίο που το καλοκαίρι υπάρχει έξαρση λοιμώξεων του ουροποιητικού καθώς αυξάνονται και οι κίνδυνοι.  Αποφύγετε το κολύμπι σε πολυσύχναστες πισίνες και σε νερά που είναι αμφίβολο αν είναι καθαρά και φροντίστε να αλλάζετε συχνά το μαγιό ώστε να μην μένει η υγρασία πάνω σας.

Μη αναβολή της ούρησης: Κάθε φορά που νιώθετε την ανάγκη να ουρήσετε θα πρέπει να το κάνετε το ταχύτερο δυνατό, διότι η συγκράτηση των ούρων ευνοεί την ανάπτυξη των παθογόνων μικροοργανισμών.