Όταν το βιολογικό σου ρολόι αρχίζει να χτυπά!

Το παιδιά είναι ευλογία. Αυτό δεν το αμφισβητώ. Είναι κατά πολλούς η ολοκλήρωση μιας γυναίκας. Αυτό άσε με να το σκεφτώ λίγο. Στο παρελθόν, να πω την αλήθεια, έβλεπα ως άκρως εγωιστική την επιθυμία μου να κάνω παιδιά. Γιατί να προσθέσω μια ακόμη ζωή στον υπερπλημμυρισμένο τούτο πλανήτη; Πριν γνωρίσω τον άντρα μου μάλιστα, ισχυριζόμουν ότι θα υιοθετούσα, καθώς με είχα για πολύ αλτρουίστρια και ρομαντική. Τι άλλαξε έτσι και σήμερα βρέθηκα όχι με ένα, αλλά με 2 παιδιά;
Δες ακόμα: Το ταξίδι της μητρότητας – Step by Step
Τι είναι αυτό που σε κάνει να θες να γίνεις μητέρα; Που σε κάνει να αγνοείς όλους τους «κινδύνους» που φέρνει η μητρότητα; Που σε κάνει να δώσεις συνειδητά τέλος μια και για πάντα στην ξεγνοιασιά σου και στη ζωή όπως την ξέρεις; Δεν έχεις ακούσει για τα ξενύχτια, τις ορμόνες, τις ραγάδες, τη χαλάρωση, τις χαμένες εξόδους, τις ξεθεωτικές διακοπές, την παροδική –ελπίζουμε- ερημοποίηση της σεξουαλικής ζωής και τόσα άλλα ζοφερά; Νομίζεις ότι υπερβάλλουν; Χα!
Κι όμως, κάτι μαγικό συμβαίνει εκεί γύρω στα πρώτα –άντα. Οι περισσότερες φίλες μου παντρεύτηκαν σύσσωμες λίγο πριν ή μετά τα τριακοστά γενέθλιά τους. Δεν προλαβαίναμε θυμάμαι να πηγαίνουμε σε γάμους – και είχαμε να οργανώσουμε και το δικό μας! Και πολύ σύντομα άρχισαν οι εγκυμοσύνες, η μια σχεδόν πίσω από την άλλη. Άραγε είχαμε όλες γνωρίσει τον πρίγκιπα του παραμυθιού; Το alter ego μας; Τον Mr. Right; Ή μήπως είχε αρχίσει το βιολογικό μας ρολόι να χτυπάει σαν ωρολογιακή βόμβα σε αντίστροφη μέτρηση;;;
Παρά τα βαθιά φεμινιστικά αισθήματα που μου ξυπνάει η τελευταία πρόταση, δεν μπορώ να παραβλέψω τη δύναμη της φύσης. Φαίνεται πως κάποτε ξυπνάνε τα ένστικτα της αναπαραγωγής. Όμως προτιμώ να σκέφτομαι ότι πρωτίστως ο λόγος είναι η επιθυμία για ολοκληρωτική και αληθινή «ένωση» με τον σύντροφό σου, με ισόβια δεσμά. Για μπόλιασμα και πολλαπλασιασμό της αγάπης που νιώθεις. Για επισφράγιση και διαιώνιση του έρωτα σου.
Και αυτό ακριβώς αισθάνομαι κάθε φορά που κοιτώ τα παιδιά μου να χαμογελάνε πονηρά μεταξύ τους και να αγκαλιάζονται τρυφερά: ότι ο έρωτας και η αγάπη που τα έφερε στον κόσμο βρίσκεται παντού πάνω τους και μέσα τους, και κυλάει όπως το αίμα στις φλέβες τους. Είναι εδώ να μας υπενθυμίζουν κάθε μέρα την θεϊκή διάσταση που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Είναι εδώ να μας κάνουν να θυμόμαστε τι σημαίνει άνθρωπος και πως ξεκινάει το θαύμα της ζωής. Να μας κάνουν να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι, εντιμότεροι, αυθεντικότεροι και πιο αποφασιστικοί από ποτέ.
Ενίοτε να μας κάνουν να θέλουμε να τα σκοτώσουμε κιόλας, αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο.
Παρεμπιπτόντως να πω ότι δεν πιστεύω στα “alter ego”. Ούτε στον πρίγκιπα του παραμυθιού (έχω πέσει από τη σέλα του αλόγου ουυυ, ουκ ολίγες φορές!). Πιστεύω όμως στην πολύ καλή χημεία, στο σωστό timing, στην αλληλοσυμπλήρωση, στην ώριμη και συνειδητή δουλειά για να δουλέψει μια συμβίωση. Όταν λοιπόν τα βρεις όλα αυτά και έχεις ήδη αρκετές εμπειρίες και χρόνια στην πλάτη σου, δεν θες και πολύ χρόνο για να πας στο παρασύνθημα.
Προχώρα λοιπόν. Όχι επειδή σε πιέζει η θεία από το χωριό ή επειδή όλες οι φίλες σου έχουν ήδη από ένα παιδί. Ούτε επειδή η επιστήμη προειδοποιεί για πτώση γονιμότητας με την πάροδο των χρόνων για τη γυναίκα. Δίχως να την αμφισβητώ φυσικά, προσωπικά έχω δει θαυμάσιες κ ανέφελες εγκυμοσύνες συναδέλφων στα 40, και προβληματικότατες στα 30. Μην ψαρώνεις με τα γραφήματα και τις στατιστικές.
Προχώρα γιατί το θες αληθινά. Γιατί εσύ και ο σύντροφός σου το θέλετε αληθινά.
Και εμείς θα είμαστε εδώ.
Για να σου δώσουμε έναν ώμο να κλάψεις τις δύσκολες στιγμές, μουχαχα..

Άυπνη μητέρα 2 παιδιών, που μετά απο 12 χρόνια στον επιχειρηματικό κόσμο, τα παράτησε όλα και πήγε να γίνει Πριγκίπισσα σε μια μικρή, εξωτική χώρα των Βαλκανίων. Τη φιλοξενούμε εδώ για να μοιραστεί μαζί μας τις εμπειρίες της στη μητρότητα, με χιούμορ, σαρκασμό και αγάπη. Σαν τη μεγάλη σας αδερφή ή τη μικρή σας θεία. Περισσότερα για την αφεντιά της εδώ: www.iprigipessa.com.