Ιατρική Εμβρύου: σώζοντας τη ζωή εμβρύων που διαφορετικά δεν θα επιβίωναν.

Iatriki-emvriou-petros-nikolaidis

Πριν από 30 χρόνια το έμβρυο δεν μπορούσε να απεικονιστεί. Όταν οι υπέρηχοι μας
επέτρεψαν γύρω στο 1985, να δούμε για πρώτη φορά το έμβρυο στην κοιλιά της
μητέρας είχε έρθει η στιγμή να καταλάβουμε πώς αναπτύσσεται ο άνθρωπος πριν να
γεννηθεί. Αυτό έφερε μια πραγματική επανάσταση σε δύο επίπεδα: σε ιατρικό επίπεδο
έκανε εφικτή τη διάγνωση προβλημάτων που γίνονταν γνωστά μόνο με τον ερχομό
του νεογέννητου, και σε ανθρώπινο επέτρεψε στους γονείς να αντιληφθούν το έμβρυο
ως αυτόνομη προσωπικότητα. Ο συνδυασμός αυτός των δύο είχε σαν αποτέλεσμα τη
γνωριμία με το έμβρυο ως ασθενή πλέον, κι έτσι προέκυψε η υποειδικότητα που είναι
γνωστή σήμερα ως Ιατρική Εμβρύου. Πολύ σύντομα μάλιστα, έγινε φανερό ότι
κάποια προβλήματα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ακόμη και μέσα στη μήτρα με
επεμβατικές θεραπείες Μικροχειρουργικής του Εμβρύου.

Η Ιατρική Εμβρύου είναι μια καινούργια υποειδικότητα, η οποία ξεκίνησε γύρω στο
1988, και αφορά μια νέα φιλοσοφία. Αντιμετωπίζουμε δηλαδή το έμβρυο σαν ένα
αυτόνομο οργανισμό και, μέσω των εξειδικευμένων έγχρωμων υπερήχων, καταφέραμε
να μπούμε στο άδυτο του εμβρύου, να το γνωρίσουμε σαν έναν ασθενή που δεν τον
ξέραμε μέχρι τώρα (ενώ επί χρόνια ακούγαμε τους παλμούς του, ακούγαμε την έγκυο
μέλλουσα μητέρα να μας λέει πώς νιώθει το έμβρυο, κάναμε κάποιες εξετάσεις αδρές,
αλλά δεν γνωρίζαμε την ουσία των προβλημάτων του).
Μέσω της Ιατρικής Εμβρύου το πλησιάσαμε, το είδαμε, πήραμε γενετικό υλικό του
εμβρύου, παρακολουθήσαμε την εξέλιξή του σε όλα τα στάδια, είδαμε πώς
μεγαλώνουν τα όργανά του και μπορέσαμε να επέμβουμε επιπλέον (να διορθώσουμε
συγγενείς ανωμαλίες, διαγνωστικά και θεραπευτικά), να κάνουμε χειρουργείο στο
έμβρυο μέσα στη μήτρα και σήμερα φθάσαμε σ’ ένα επίπεδο, πιστεύω, διεθνώς πάρα
πολύ καλό, ώστε να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε κάνει σημαντικά βήματα στον
χώρο.

Διασφαλίσαμε ότι το έμβρυο εξελίσσεται φυσιολογικά και δεν υπάρχουν επιπλοκές με
τις εξετάσεις τις οποίες κάνουμε.
Οι διαγνωστικές εξετάσεις οι οποίες είναι λίγο ως πολύ γνωστές είναι:
1) Στον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης, και συγκεκριμένα μεταξύ της 11 ης και 14 ης
εβδομάδας, η Αυχενική Διαφάνεια, η σημαντικότερη εξέταση προγεννητικής
διάγνωσης σου επιτρέπει να μετρήσεις τη συσσώρευση υγρού στον αυχένα του
εμβρύου κι από αυτό το δεδομένο να καταλάβεις αν πάσχει από σύνδρομο Down αλλά και να αποκλείσεις και να μειώσεις την πιθανότητα χρωμοσωμικών
ανωμαλιών στο έμβρυο. Κάτι πολύ σημαντικό, γιατί η 1 στις 700 γεννήσεις
αφορά παιδιά με χρωμοσωμικές ανωμαλίες και θέλουμε να το προλάβουμε
αυτό. Η Αυχενική Διαφάνεια θεωρείται μια απαραίτητη εξέταση και γίνεται
από ειδικά εκπαιδευμένο στην Ιατρική Εμβρύου γιατρό.
2) Η δεύτερη σημαντική εξέταση είναι το γνωστό Υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου
(το γενετικό υπερηχογράφημα, όπως το αποκαλώ) όπου γίνεται μια ανάλυση
πάνω από χίλιων τομών και τομογραφιών του εμβρύου σε όλα τα ανατομικά
συστήματα και διασφαλίζεται η σωστή ανατομία και μορφολογία του εμβρύου.
Είναι μια εξέταση που έχει και ψυχολογικό αντίκτυπο στη γυναίκα, γιατί μια
έγκυος το βασικό πράγμα που θέλει να ξέρει είναι ότι το μωρό της είναι γερό.
3) Τέλος, στο τρίτο τρίμηνο, βλέπουμε μέσω Doppler, με εξετάσεις διαγνωστικές
τη συμπεριφορά του εμβρύου, κατά πόσον δηλαδή το έμβρυο εξελίσσεται
φυσιολογικά ή χρειάζεται μια επέμβαση γιατί δεν τρέφεται καλά π.χ. και
κινδυνεύει η ζωή του. Σε πολλές περιπτώσεις σώζουμε το έμβρυο
παρακολουθώντας ηλεκτρονικά τη ροή του αίματος και τα βασικά του
βιοφυσικά χαρακτηριστικά μέσω των υπερήχων.
Αυτά είναι τα διαγνωστικά.
Από επεμβατικά μπορούμε να κάνουμε όλες τις επεμβατικές εξετάσεις (παίρνοντας
DNA από το έμβρυο για να βεβαιωθούμε ότι είναι φυσιολογικό. Μπορούμε να
χειρουργούμε το έμβρυο με λέιζερ μέσα στη μήτρα, να κάνουμε επεμβάσεις και
γενικώς να προσφέρουμε τη σιγουριά ότι το έμβρυο εξελίσσεται φυσιολογικά.
Η Ιατρική Εμβρύου είναι σήμερα μια από τις πλέον εξελισσόμενες ειδικότητες, αν
σκεφτείς ότι πριν 20 χρόνια η παιδική θνησιμότητα ήταν περίπου 2%, και αυτή τη
στιγμή είναι 3 τοις χιλίοις! Και αυτό γιατί προβλέπει το πρόβλημα του εμβρύου, και
επεμβαίνει εκεί που πρέπει (είτε για να σταματήσει, να θεραπεύσει ή να βελτιώσει
κάτι). Αυτή λοιπόν είναι μια συγκλονιστική εξέλιξη που έχει επιτευχθεί στα τελευταία
15 με 20 χρόνια.

Σε βοήθησε αυτό το άρθρο;

Αυτή η σελίδα δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές. Δες περισσότερα.