Τακτικές διατροφής που διαιωνίζουν το πάθος του φαγητού

Η υπερφαγία είναι η πιο συχνή διαταραχή και η αύξηση του βάρους, που συνεπάγεται αυτή η συμπεριφορά, οδηγεί πολλούς ανθρώπους ιδιαίτερα γυναίκες στο να ακολουθήσουν μια δίαιτα για να απαλλαγούν από τα κιλά τους, η οποία με την σειρά της χειροτερεύει το πρόβλημά τους.

Δες ακόμα: Δίαιτα και διατροφή για απώλεια βάρους: Χάσε κιλά εύκολα και μόνιμα

Συνήθως τα άτομα αυτά ακολουθούν κάποιο αυστηρό πρόγραμμα διατροφής για μικρό χρονικό διάστημα, προκειμένου να απαλλαγούν από τα περιττά κιλά. Αλλά είτε κατά την διάρκεια του προγράμματος είτε αφού διακόψουν πρώιμα το πρόγραμμα, οδηγούνται πάλι στην υπερφαγία και την επάνοδο των κιλών.

Ποια είναι τα συχνότερα μοτίβα λήψεως τροφής;

Μια μεγάλη μερίδα ασθενών ακολουθεί την τακτική του αυστηρού περιορισμού της τροφής, που φθάνει σε υπερβολικό βαθμό, αφού το άτομο μπορεί να τρώει ελάχιστα για μέρες.

Είναι προβληματική τακτική διατροφής και μέσω αυτής ο έλεγχος του βάρους, αφού αυτό το σύστημα κανένας οργανισμός δεν μπορεί να το υποστηρίξει για μεγάλο χρονικό. Ο έντονος περιορισμός τους οδηγεί σε επεισόδια υπερφαγίας.

Οι θερμίδες, τις οποίες «γλίτωσε» το άτομο λόγω δημιουργίας τεραστίου ενεργειακού ελλείματος όσο καιρό ήταν σε αυστηρό πρόγραμμα, τις παίρνει όλες μαζεμένες και μάλιστα με το παραπάνω, αφού κάθε επεισόδιο υπερφαγίας μπορεί να φτάσει και μέχρι 13.000 kcal.

Γι’αυτό τα κιλά επανέρχονται και το άτομο διακατέχεται από ανασφάλεια και άγχος γύρω από το βάρος του, φαινόμενο ιδιαίτερα συχνό σε γυναίκες.

Μια δεύτερη τακτική, είναι να εκείνη που διαχωρίζει τα τρόφιμα σε καλά και κακά ή υγιεινά και παχυντικά. Αποτελεί την πιο δημοφιλή τακτική.

Οι περισσότεροι αποκλείουν τρόφιμα από την διατροφή τους επειδή άκουσαν ότι παχαίνουν ή διότι είχαν “υπερφαγικά επεισόδια” στο παρελθόν με αυτά.

Αποφεύγουν να τρώνε αυτές τις τροφές για μεγάλα χρονικά διαστήματα αλλά περιέργως όλα τα διατροφικά ξεσπάσματα γίνονται με αυτές τις τροφές.

Επίσης δεν είναι σπάνιο να τρώνε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από τα προϊόντα που θεωρούν υγιεινά, όπως για παράδειγμα να τρώνε μια μεγάλη σαλάτα μαρούλι, προσθέτοντας μια η δύο κουταλιές της σούπας λάδι που κάνει καλό και ταυτόχρονα είναι και υγιεινό.

Με αυτό το σύστημα τα κιλά επανέρχονται, ή δυσκολεύονται να τα χάσουν και οδηγούνται σε αυστηρότερο πρόγραμμα, που θα τους οδηγήσει σε επιδείνωση της κατάστασης τους.

Υπάρχει περίπτωση το διατροφικό μοτίβο να μην εντάσσεται στα προηγούμενα δύο αλλά οι ασθενείς να τρώνε καθημερινά και να περιορίζουν την συνολική ποσότητα της τροφής πολύ πιο κάτω από τον βασικό τους μεταβολισμό ούτως ώστε να ακολουθούν μια ολιγοθερμιδική δίαιτα αλλά με πολύ αυξημένο ενεργειακό έλλειμμα σε σχέση με τον βασικό τους μεταβολισμό.

Η μακροχρόνια έλλειψη τόσο μακροθρεπτικών όσο και ιχνοστοιχείων μετάλων και βιταμινών τους οδηγεί στο να τρώνε μεγαλύτερες ποσότητες στην συνέχεια προκειμένου να καλύψουν αυτές τις ανάγκες.

Τελευταία έχει ξεκινήσει μια καινούργια μόδα που κριτικάρει όλες τις δίαιτες και μάλιστα ορισμένοι θεωρούν οπισθοδρομικό το να κάνει κάποιος δίαιτα.

Φθάνουν μάλιστα στο σημείο ορισμένοι για να καλύψουν τα προβλήματά τους σε σχέση με την πρόσληψη τροφής, να προβάλουν ότι ο περιορισμός που επιβάλουν στον εαυτό τους οφείλεται στην χορτοφαγική τους προσέγγιση στην διατροφή, ή σε άλλα προβλήματα, όπως προβλήματα αλλεργίας κ.ο.κ.

Άρα, ο τύπος διατροφής μετεξελίχθηκε σε διατροφή προσχημάτων αφού και εδώ έχουμε κανόνες δίαιτας.

Υπάρχει λύση;

Συμπερασματικά, το να κοιτάζει κάποιος την ζυγαριά και το σωματικό βάρος του καθημερινά χωρίς να προσέχει τον τρόπο με τον οποίον τρώει, τον οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην παχυσαρκία. Χρειάζεται επομένως, ο ασθενής να κοιτάξει πρώτα προς τα μέσα, προς τον εαυτό του, να τον δει καλά και μετά να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές ζωής που χρειάζονται προκειμένου να ελέγξει το βάρος του.

Η πείρα δείχνει πως αυτή είναι η μόνη οδός σωτηρίας από το πάθος του φαγητού.