Τροφική αλλεργία και δυσανεξία: σε τι διαφέρουν;

Η τροφική αλλεργία και η δυσανεξία σε ορισμένες τροφές προκαλούν σχετικά όμοια συμπτώματα. Παρόλα αυτά, δεν είναι ίδιες οι διεργασίες, οι οποίες προκαλούν αυτές τις δύο παθήσεις.

Όταν το σώμα μας εκδηλώνει μία αλλεργική αντίδραση σε κάποια τροφή που έχουμε καταναλώσει, τότε το ανοσοποιητικό μας σύστημα αντιδρά αρνητικά ή πιο σωστά, μη φυσιολογικά, στην πρόσληψη κάποιας τροφής.

Όλα τα φαγητά είναι δυνάμει αλλεργιογόνα και μπορούν να προκαλέσουν δυσάρεστα συμπτώματα, ωστόσο εμείς, με το μαγείρεμα και με την επεξεργασία τους, αφαιρούμε τα αλλεργιογόνα στοιχεία τους και περιορίζουμε την πιθανότητα να μας προκαλέσουν αλλεργία.

Τι συμβαίνει στην τροφική αλλεργία;

Όταν παρουσιάζουμε αλλεργία σε κάποια τροφή, το ανοσοποιητικό μας σύστημα αντιλαμβάνεται την τροφή που προσλαμβάνουμε ως δυνητική απειλή και αντιδρά σωματικά.

Η αντίδραση αυτή περιλαμβάνει την απελευθέρωση χημικών ουσιών όπως η ισταμίνη στο αίμα, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει το άτομο τα γνωστά συμπτώματα της αλλεργίας. Ως τέτοια χαρακτηρίζονται τα εξής: κνησμός, κοκκίνισμα, μεταπτώσεις της διάθεσης, φαγούρα σε διάφορα σημεία του σώματος, εμφανή κόκκινα σημάδια στο δέρμα ή και ναυτία.

Μία σοβαρή αλλεργική αντίδραση θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο (αναφυλακτικό σοκ), διότι μπορεί να επηρεάσει τη ροή του αίματος και το αναπνευστικό σύστημα του ατόμου.

 

Πρόληψη της τροφικής αλλεργίας

Η αλλεργία την οποία θα εμφανίσει ένα άτομο καθορίζεται είτε γονιδιακά, δηλαδή αποτελεί μία κληρονομική κατάσταση είτε κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του.

Για την αντιμετώπισή της θα πρέπει να λαμβάνεται πάντα η συμβουλή ή αγωγή ενός ειδικού γιατρού. Θα ήταν σκόπιμο να μην προσπαθεί ο καθένας να λύσει το «πρόβλημα της αλλεργίας» μόνος του, αποκλείοντας την τροφή που θεωρεί ότι του προκαλεί αλλεργία, αλλά να συμβουλευθεί πρώτα τον κατάλληλο γιατρό.

Μεγαλύτερη συχνότητα στην ανάπτυξη αλλεργιών έχουν οι οικογένειες, στις οποίες έχει καταγραφεί ιστορικό άσθματος ή άλλης τροφικής αλλεργίας.

Οι έγκυες που έχουν ανάλογο οικογενειακό ιστορικό θα πρέπει να αποφεύγουν τροφές που θεωρούνται αλλεργιογόνες (αβγά, ξηροί καρποί, σόγια), καθώς και να καθυστερήσουν την εισαγωγή του παιδιού στις τροφές αυτές μέχρι την ηλικία που θα συστήσει ο παιδίατρος.

Έχει διαπιστωθεί ότι ένα από τα συμπτώματα τροφικής αλλεργίας που έχουν καταγραφεί είναι και η υπερκινητικότητα των παιδιών.

Σε έρευνες που έχουν γίνει έχει διαπιστωθεί ότι τα παιδιά με οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών και άσθματος έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι υπερκινητικά.

Τι συμβαίνει στη δυσανεξία;

Η δυσανεξία είναι μία πιο σύνθετη αντίδραση του οργανισμού, η οποία δεν έχει ερμηνευθεί πλήρως.

Η δυσανεξία σε κάποια τρόφιμα μπορεί να προκαλέσει έντονα συμπτώματα όπως εντερικές διαταραχές, φούσκωμα, ταχυπαλμία, εφίδρωση, αίσθημα φόβου, πονοκέφαλο, πόνο στο στήθος, κακή διάθεση, αδυναμία ή δερματικά εξανθήματα.

Έχει παρατηρηθεί ότι ορισμένες τροφές, όπως το κάρυ, μπορούν να ερεθίσουν το έντερο και να προκαλέσουν δυσάρεστα και επίμονα συμπτώματα.

Επίσης, τροφές όπως οι φράουλες ή τα θαλασσινά μπορούν, επίσης, να προκαλέσουν εξανθήματα ή συμπτώματα δυσανεξίας.

Η πιο γνωστή μορφή δυσανεξίας είναι αυτή στη λακτόζη.

Τα άτομα με ανεπαρκή λακτόζη παρουσιάζουν αδυναμία πέψης της λακτόζης, γι’ αυτό θα πρέπει, με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού, να αποφεύγουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα παράγωγα γάλακτος που εμπεριέχονται σε διάφορες τροφές ή σνακ, συγκεκριμένα φάρμακα και κύβους που χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και περιέχουν γάλα ή παράγωγό του.