Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας από τους σημαντικότερους αδένες του ανθρώπινου σώματος, και διαχειρίζεται με απόλυτη ακρίβεια τις σπουδαιότερες λειτουργίες του οργανισμού όπως:
- Ανάπτυξη
- Μεταβολισμό
- Καύσεις
- Και έμμεσα την ψυχική μας υγεία
Επιτελεί τις βασικές βιολογικές δράσεις μέσω των ορμονών που παράγει και αποθηκεύει:
- Τριιωδοθυρίνη ή Τ3
- Θυροξίνη ή Τ4
- Η ρύθμιση των δύο παραπάνω ορμονών γίνεται μέσω άλλης ορμόνης λεγόμενης TSH
Παθήσεις
Ο θυρεοειδής μπορεί να υπολειτουργεί ή να υπερλειτουργεί, προκαλώντας ανάλογα υποθερεοειδισμό ή υπερθυρεοειδισμό. Άλλες παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα είναι ο μονήρης όζος, η απλή βρογχοκήλη ή πολυοζώδης και ο καρκίνος του θυρεοειδούς.
Οι κυριότερες εξετάσεις για να διαπιστωθεί η καλή ή όχι λειτουργία του θυρεοειδούς είναι οι ακόλουθες:
- Αιματολογικές κατά τις οποίες προσδιορίοζεται η ποσότητα των ορμονών που παράγει ο αδένας.
- Υπερηχογράφημα για τον έλεγχο της μορφολογίας του
- Σπινθηρογράφημα για τον έλεγχο της λειτουργικότητάς του
- Παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA) σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Οι περισσότερες παθήσεις του θυρεοειδούς ευτυχώς θεραπεύονται αποτελεσματικά με φαρμακευτική αγωγή.
Υπάρχει μια κατηγορία παθήσεων οι οποίες χρειάζονται χειρουργική αντιμετώπιση όπως:
- Μεγάλη βρογχοκήλη, όπου δεν θεραπεύεται με φάρμακα και προκαλεί πιεστικά φαινόμενα στον τράχηλο ή ενοχλεί αισθητικά τον ασθενή.
- Πολυοζώδης βρογχοκήλη που δεν θεραπεύεται με φάρμακα
- Τοξική βρογχοκήλη η οποία γίνεται επικίνδυνη για τον άρρωστο
- Τοξικός όζος ή όζος που μεγαλώνει γρήγορα υπό την αγωγή
- Ψυχρός όζος
- Καρκίνος θυρεοειδούς
Η αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα λέγεται θυροειδεκτομή. Η επικρατούσα άποψη είναι ότι πρέπει να αφαιρείται ολόκληρος ο αδένας (ολική θυρεοειδεκτομή) εκτός σπανίων περιπτώσεων όπου αφαιρείται μέρος του αδένα (υφολική θυρεειδεκτομή ή λοβεκτομή).
Γίνεται μια μικρή εγκάρσια τομή 3-5cm στον τράχηλο και δίνοντας την απαιτούμενη προσοχή στα παρακείμενα όργανα (λαρυγγικά νεύρα και παραθυρεοειδείς αδένες) αφαιρείται ολόκληρος ο θυρεοειδής αδένας. Την ίδια ημέρα ο ασθενής κινητοποιείται και λαμβάνει υγρά.