Θέτοντας όρια στα παιδιά!

Θέτοντας όρια στα παιδιά

Θέτοντας όρια στα παιδιάΓράφει η Αγγελική – Μαρία Ζήκου, ψυχολόγος και συνεργάτης του doctoranytime.gr

Το να είσαι γονιός αποτελεί την πιο δύσκολη και υπεύθυνη δουλειά. Συχνά, ακούγεται η συμβουλή «πρέπει να θέτουμε όρια στα παιδιά», η πιο σωστή καθοδήγηση όμως είναι «να θέτουμε λειτουργικά όρια στα παιδιά».

Τι είναι τα όρια;

Τα όρια είναι ένας τρόπος καθοδήγησης, ένα μέσο για την εκπλήρωση κάποιου στόχου, όρια και όχι τιμωρία ή καταπίεση. Τα όρια υπηρετούν τη λειτουργικότητα και είναι απαραίτητα για την κοινωνική επιβίωση και συναλλαγή, για το λόγο αυτό όταν παύουν να είναι λειτουργικά, απαιτείται αλλαγή. Ένα ανθρώπινο πλάσμα, όταν συμπληρώσει τις πρώτες 365 μέρες της ζωής του θεωρείται ήδη κοινωνικό όν.

Όρια και γονείς

Κατά το 2ο έτος της ζωής του αποκτά μεγαλύτερη σημασία η πειθαρχία μέσα από την τρυφερή σχέση με εκείνους που το φροντίζουν και ανταποκρίνονται στις ανάγκες του, μέσα από την σταδιακή επιβολή κανόνων. Καθώς το παιδί ταυτίζεται με το γονεϊκό πρότυπο είναι αναμενόμενο να εσωτερικεύσει τις αξίες και τους κανόνες που διδάσκεται. Η διδαχή των ορίων – κανόνων είναι αποτελεσματική όταν λαμβάνεται υπόψη η συναισθηματική ζωή του παιδιού ή του εφήβου, η καθημερινότητά του, οι στόχοι και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει το παιδί στο κάθε αναπτυξιακό του στάδιο.

Η αυταρχική τιμωρία και η ανεξέλεγκτη επιτρεψιμότητα είναι τα άκρα ενός συνεχούς τα οποία, έχουν σε κάθε περίπτωση αρνητικό αποτέλεσμα. Στα παιδιά, τα οποία μεγαλώνουν με περιοριστικούς – αυταρχικούς γονείς έχει παρατηρηθεί ότι ενισχύεται ο εγωκεντρισμός, καθυστερεί η διαδικασία κοινωνικοποίησης και ίσως καταφύγουν σε παραβατικές συμπεριφορές στο μέλλον ή ενδέχεται να εξελιχθούν σε νευρωτικά, υποχωρητικά, άβουλα πλάσματα. Από την άλλη πλευρά, όταν ο γονιός είναι καθ’ όλα επιτρεπτικός το παιδί εκλαμβάνει αυτή την επιτρεψιμότητα ως αδιαφορία, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε έναν εγωκεντρικό, αντιπαθή, ισχυρογνώμων και τυραννικό φερέφωνο των γονέων.

Που στηρίζεται ο γονιός για να βάλει όρια;

Είναι σημαντικό λοιπόν, ο γονέας να έχει κάποιους βασικούς κανόνες στο μυαλό του πάνω στους οποίους, θα στηρίξει το σχέδιο διαπαιδαγώγησης που περιλαμβάνει και τα όρια του/ ης μικρού/ ης του πρίγκιπα / πριγκίπισσας του:

  • Σωματική επαφή κατά την επιβράβευση (χάδι, φιλί, αγκαλιά)
  • Επαινούμε κάθε φορά που εκδηλώνει την κατάλληλη συμπεριφορά
  • Επαινούμε επίσης, μπροστά σε άτομα εκτός οικογενείας
  • Δεν επαινούμε μόνο την τέλεια συμπεριφορά
  • Δεν επισκιάζουμε τον έπαινο με ένα «αλλά» (πχ «μπράβο για το βαθμό στο διαγώνισμα Ιστορίας αλλά στα Μαθηματικά τα πήγες χάλια»)
  • Αυξάνουμε τους επαίνους για τα δύσκολα παιδιά
  • Διδάσκουμε το παιδί πώς να επαινεί τον εαυτό του για την κατάλληλη συμπεριφορά

Σε βοήθησε αυτό το άρθρο;

Αυτή η σελίδα δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές. Δες περισσότερα.