Γιατί η οικογενειακή ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει;
Το βασικό ανθρώπινο κοινωνικό σύστημα της οικογένειας, κατά την συστημική προσέγγιση, δεν είναι απλά μια ομάδα ανθρώπων που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Είναι μια σύνθετη ολότητα με δικής της δομή, κανόνες και στόχους, στην οποία οι αλληλεπιδράσεις των μελών έχουν τον πρωτεύοντα ρόλο.
Δες ακόμα: Η συνεξάρτηση μέσα στην οικογένεια. Πώς βάζω λειτουργικά όρια;
Ο ρόλος της οικογένειας στην συμπεριφορά μου
Εύλογα , λοιπόν, είναι άσκοπη και αδύνατη η κατανόηση της συμπεριφοράς ενός μέλους της οικογένειας, ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά των άλλων μελών. Οπότε, αντικείμενο
και στόχος της θεραπευτικής παρέμβασης στην συστημική οικογενειακή ψυχοθεραπεία δεν είναι πλέον το μεμονωμένο άτομο, αλλά το σύστημα των σχέσεων στο οποίο ανήκει το άτομο.
Τα εξελικτικά στάδια της οικογένειας
Η οικογένεια κατά τη διάρκεια του βίου της, περνά από 8 εξελικτικά στάδια κατά τους Duvall και Hill. Το παντρεμένο ζευγάρι , ακολουθείται από την οικογένεια με το πρώτο
τους παιδί.
Τα παιδιά περνούν στη σχολική ηλικία, ακολουθεί η εφηβεία και η ενηλικίωση των παιδιών. Τα παιδιά αυτονομούνται και οι γονείς αντιμετωπίζουν ξανά ο ένας τον άλλον. Τέλος είναι η αποδοχή της τρίτης ηλικίας.
Μέσα σε κάθε στάδιο, η οικογένεια πρέπει να πετύχει ορισμένους εξελικτικούς στόχους. Για να επιτευχθεί αυτό, το σύστημα των σχέσεων μέσα σε μια οικογένεια επεκτείνεται,
αλλάζει και επανευθυγραμμίζεται. Χρειάζεται αρκετή ευελιξία, σιγουριά και επικοινωνία.
H οικογένεια μπορεί να είναι η κυριότερη πηγή στήριξης, ασφάλειας και αγάπης, όμως, μπορεί να είναι μερικές φορές πηγή πόνου, οδύνης και μη κατανόησης.
Οι οικογένειες που εκτροχιάζονται από τον κύκλο ζωής τους , χρειάζονται βοήθεια για να μπορέσουν να ξαναμπούν στο δρόμο της εξέλιξης τους και να βρουν την εξελικτική τους ορμή.
Τα συμπτώματα σε ένα μέλος της οικογένειας μπορεί να αντανακλούν το στρες που απορρέει από μια τέτοια κατάσταση. Τα συμπτώματα , αποτελούν αίτημα για θεραπεία και αλλαγή.
Άτομο ή οικογένεια; Πού εντοπίζεται το πρόβλημα;
Η διάγνωση γίνεται ύστερα από την παρατήρηση της οικογενειακής συναλλαγής. Περιλαμβάνει την ορατή οικογενειακή οργάνωση και λειτουργικότητα, και την αθέατη
πλευρά των πιθανών συναλλαγών.
Αναφερόμαστε σε μύθους, «εντολές» και πεποιθήσεις που έρχονται από την προϊστορία της οικογένειας και που η εφαρμογή τους στο παρόν δεν είναι λειτουργική και παρεμποδίζει την οικογένεια να ρέει στις δικές της ανάγκες.
Τα ατομικά προβλήματα αποκτούν νόημα και λόγο ύπαρξης μόνο μέσα στο οικογενειακό πλαίσιο σχέσεων. Οπότε αν οι οικογενειακές αλληλεπιδράσεις αλλάξουν, το νόημα των
προβλημάτων θα αλλάξει και οι οικογένειες θα κινητοποιήσουν τις δυνάμεις τους για να επιλύσουν τα προβλήματα των μελών τους (ή και αντίστροφα).
Η οικογένεια όπως και κάθε σύστημα, λόγω των βασικών ιδιοτήτων του, μπορεί και δουλεύει για την βελτίωση και την ίαση του.
Μέσα από την άνθιση των οικογενειακών σχέσεων, το μεγάλωμα και τη διαφοροποίηση, τα μέλη της οικογένειας , θα μπορούν να αφηγούνται για αυτούς και την ομάδα τους,
ιστορίες πιο λειτουργικές, ευέλικτες , με αλήθεια, θάρρος, ελευθερία και προσωπικό νόημα.
Η οικογένεια είναι ένα σύστημα..
“Η οικογένεια είναι το μόνο μέρος σ΄ ολόκληρο τον κόσμο, όπου όλοι μας περιμένουμε διαπαιδαγώγηση και στοργή: επούλωση ψυχικών τραυμάτων, άνοδο της αυτοεκτίμησης, καθώς και προώθηση της καθημερινής ζωής. Καθένας το ξέρει ότι στην οικογένεια μαθαίνει τη στοργή και την ωρίμανση. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι και να γίνει πραγματικά ζωτική, χρειάζεται απαραίτητα συνεχή παρατήρηση, αλλαγή και αναμόρφωση. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο σ΄ ένα ανοιχτό σύστημα (οικογένεια) .”
Βιρτζίνια Σατίρ