Site icon Doctoranytime Blog

Νόσος Peyronie : Διάγνωση και θεραπεία

νόσος Peyronie

Χαρακτηρίζεται από την παρουσία σκληρυντικών ουλών (πλάκες) στον ινώδη χιτώνα που περιβάλει το πέος. Ο χιτώνας προσβάλλεται κυρίως στην ραχιαία (άνω) αλλά και στην κοιλιακή (κάτω προς την ουρήθρα) επιφάνεια. Οι πλάκες προκαλούν κάμψη του πέους σε στύση, ενώ σε βαρύτερες περιπτώσεις η κάμψη μπορεί να εμφανιστεί και σε χάλαση.

Δες ακόμα: Παλίνδρομη εκσπερμάτιση κατά τον οργασμό

Η τελική κατάσταση της νόσου είναι η ασβεστοποίηση της πλάκας. Οποιοσδήποτε άνδρας μπορεί να προσβληθεί από τη νόσο. Εμφανίζεται συνήθως σ’ άνδρες ηλικίας 40 έως 70 ετών, η μέση ηλικία εμφάνισης είναι τα 50 χρόνια, αλλά μπορεί να παρουσιαστεί ακόμη και σ’ άνδρες ηλικίας 18 ετών.

Αίτια

Η ακριβής αιτιολογία δεν είναι απολύτως γνωστή. Πιθανοί ενοχοποιητικοί παράγοντες είναι οι εξής:

Συμπτώματα

Η στυτική δυσλειτουργία σε ασθενείς με νόσο Peyronie εμφανίζεται στο 1/3 των περιπτώσεων και οφείλεται σε:

Τρία είναι τα κύρια συμπτώματα της νόσου του Peyronie: πόνος, σκληρία στο πέος και κάμψη του πέους. Αυτά όμως, δεν παρατηρούνται σ’ όλους τους ασθενείς και διαφέρουν σε βαρύτητα. Ορισμένοι άνδρες αρχικά αισθάνονται πόνο στο πέος κατά τη στύση. Συχνά, αυτό το επώδυνο στάδιο υποχωρεί χωρίς θεραπεία.

Σ’ αυτή τη φάση, ο άνδρας μπορεί να ψηλαφίζει τις σκληρίες (τις “πλάκες”) στο σώμα του πέους. Καθώς μεγαλώνουν οι πλάκες, θα παρατηρήσει κάμψη ή γωνίωση του πέους όταν αυτό βρίσκεται σε στύση. Στις βαριές περιπτώσεις, αυτή η παραμόρφωση του πέους μπορεί να κάνει τη σεξουαλική επαφή αδύνατη ή εξαιρετικά δυσάρεστη και για τους δύο συντρόφους.

Είναι αναπόφευκτο, τα προβλήματα κατά τη σεξουαλική επαφή να προκαλέσουν ένταση ακόμη και σ’ ένα μακροχρόνιο δεσμό με συναισθηματική κάλυψη και από τις δύο πλευρές. Η ψυχολογική επιβάρυνση μπορεί να είναι καταστροφική, όση κατανόηση και να επιδείξει η σύντροφος. Μερικές φορές, η αγωνία που προκαλεί το πρόβλημα και οι δυσκολίες κατά τη διάρκεια των σεξουαλικών επαφών μπορεί να κάνουν τον άνδρα ανίκανο.

Πορεία της νόσου

H πορεία της νόσου είναι απρόβλεπτη! H παρουσία της πλάκας δεν συνεπάγεται πάντα και την ύπαρξη κάμψης και γωνίωσης. Στα αρχικά στάδια είναι δυνατή μία αυτόματη βελτίωση ακόμη και πλήρη υποστροφή μίας έντονης κάμψης.

Από την άλλη πλευρά μπορεί να εμφανιστεί μία καλπάζουσα πορεία με προσβολή ολόκληρου του πέους μ’ έντονη ασβεστοποίηση και σοβαρή στυτική δυσλειτουργία. Oι πόνοι εξαφανίζονται πλήρως σχεδόν σ’ όλους τους ασθενείς αυτόματα σε 1 με 2 χρόνια.

Διάγνωση

H διάγνωση γίνεται με την συλλογή πληροφοριών από το ιστορικό, την κλινική εξέταση και τις απεικονιστικές μεθόδους.
Α) Ιστορικό

Επίσης, μπορεί να ζητηθεί από τον ασθενή να φωτογραφήσει το πέος από τα πλάγια κατά τη διάρκεια στύσης στο σπίτι.

B) Κλινική Εξέταση
Πρέπει πάντα να γίνεται με το πέος σε χάλαση και στύση. Εντοπίζονται:

Γ) Απεικονιστικές Μέθοδοι

Από ποιες άλλες παθήσεις θα πρέπει να διακρίνουμε την νόσο του Peyronie;

Διαφορική διάγνωση πρέπει να γίνει από τις ακόλουθες καταστάσεις:

Θεραπεία της νόσου του Peyronie

Οι ασθενείς με νόσο του Peyronie συνήθως αναζητούν βοήθεια για τους παρακάτω λόγους:

H θεραπεία της νόσου μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.

Συντηρητική θεραπεία

Φαρμακευτική από το στόμα

Χειρουργική θεραπεία

Θεραπεία εκλογής όταν η νόσος προκαλεί τέτοιου βαθμού κάμψη, ώστε να μην καθίσταται δυνατή η σεξουαλική επαφή. Πρέπει να τονιστεί ότι θα πρέπει να προτείνεται και τελικά να εφαρμόζεται, ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΝΟΣΟΣ, αφού σε διαφορετική περίπτωση δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Σημαντικό σημείο όσον αφορά την επιλογή των υποψηφίων ασθενών με σκοπό την χειρουργική αντιμετώπιση αποτελεί η σταθερότητα-ωρίμανση της νόσου. Η ινώδης πλάκα θα πρέπει να παραμένει σταθερή και οργανωμένη για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών

Exit mobile version