Γράφει ο Φαρμάκης Δημήτριος, Γενικός Χειρουργός συνεργάτης του doctoranytime.gr
Η κύστη κόκκυγος, ή αλλιώς τριχοφωλεακό συρίγγιο, είναι μία πολύ κοινή πάθηση της ιεροκοκκυγικής χώρας. Χαρακτηρίζεται από σχηματισμό συριγγίου ή συριγγίων που διακλαδίζονται και κύστης που περιέχουν θύσσανους τριχών και νεκρά επιθηλιακά κύτταρα. Είναι πολύ συχνή κατά την εφηβεία και παρατηρείται πιο συχνά στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες.
Αίτια
Η ακριβής αιτιολογία της δεν είναι απολύτως γνωστή. Έχουν ενοχοποιηθεί η κληρονομικότητα και διαταραχές κατά την εμβρυογένεση (κακή σύγκλειση της μέσης γραμμής κατά τη διάπλαση του ανθρώπινου οργανισμού), αλλά φαίνεται ότι η πιο συχνή αιτία είναι είτε τρίχες της περιοχής είτε τρίχες που αποπίπτουν από το υπόλοιπο σώμα και συγκεντρώνονται εκεί και μετά διαπερνούν το δέρμα. Η τριβή δέρματος με δέρμα κατά το περπάτημα και η πίεση (πολύωρη καθιστική θέση ιδίως σε σκληρές επιφάνειες, για αυτό η πάθηση είχε ονομαστεί και “νόσος των jeep”) έχουν ως αποτέλεσμα την είσοδο των τριχών μέσα στο δέρμα και στο υποδόριο, που οδηγεί σε τοπική αντίδραση και φλεγμονή του οργανισμού. Η παρουσία μικροβίων επιτείνει τη φλεγμονή και οδηγεί στο σχηματισμό αποστημάτων, συριγγίων ή και κοιλότητας-κύστης.
Επιβαρυντικοί παράγοντες είναι η παχυσαρκία, η αυξημένη τριχοφυία και επαγγέλματα που απαιτούν πολύωρο κάθισμα. Εκδηλώνεται με πόνο, δυσφορία στην περιοχή, εκροή δύσοσμου πύου, σχηματισμό κοκκιώματος, ερυθρότητα και διόγκωση, ωστόσο πολλές φορές η πάθηση είναι ασυμπτωματική. Η πιθανότητα κακοήθους εξαλλαγής είναι πάρα πολύ σπάνια, χωρίς όμως να αποκλείεται.
Αντιμετώπιση
Η θεραπευτική αντιμετώπισή της είναι χειρουργική. Σε οξεία φάση, που εμφανίζεται με σχηματισμό αποστήματος, απαιτείται η χειρουργική διάνοιξη της κύστης και η χορήγηση αντιβιοτικών. Στις χρόνιες περιπτώσεις γίνεται αφαίρεση της βλάβης μέχρι υγιούς δέρματος και λιπώδους ιστού και μέχρι την προιερά περιτονία. Για την αποκατάσταση του ελλείματος που προκύπτει υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικές όπως η πλήρης σε πρώτο χρόνο σύγκλειση του τραύματος(κλειστή μέθοδος), η καθήλωση του δέρματος στην προιερά περιτονία με μεμονωμένες ή συνεχόμενη ραφή (ημίκλειστη μέθοδος), η μεταφορά δερματουποδορίου κρημνού (μέθοδος Limberg). Άλλες φορές η κοιλότητα παραμένει και κλείνει κατά δεύτερο σκοπό (ανοιχτή μέθοδος).Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από τον ασθενή και την εμπειρία του χειρουργού. Σε όλες τις περιπτώσεις απαιτείται η αποτρίχωση του δέρματος της γύρω περιοχής.