Site icon Doctoranytime Blog

Κυφοπλαστική: Η μέθοδος για τα κατάγματα σπονδυλικής στήλης

Κυφοπλαστική: αντιμετώπιση των καταγμάτων σπονδυλικής στήλης

Η κυφοπλαστική είναι ελάχιστα επεμβατική μέθοδος-καθώς αρκεί μία τομή ενός χιλιοστού- και τα αποτελέσματά της παρουσιάστηκαν στο 27ο Πανελλήνιο Συνέδριο Νευροχειρουργικής τον Ιούνιο.

Δες ακόμα: Οστεοπόρωση: Το συχνότερο μεταβολικό νόσημα των οστών

Η εφαρμογή της κυφοπλαστικής στη χώρα μας έχει άριστα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης. Το ποσοστό επιτυχίας της επέμβασης είναι θεαματικό, καθώς ο πόνος ξεπερνιέται κατά 95% , ενώ ταυτόχρονα, αντιμετωπίζονται προβλήματα του ασθενούς όπως η αναπνευστική δυσλειτουργία, η καθήλωση στο κρεβάτι, η κατάθλιψη κ.ά. 

Όπως αναφέρει ο κ. Ιωάννης Πολυθοδωράκης, ο οποίος είναι Γραμματέας της Παγκόσμιας Εταιρείας Σπονδυλικής Στήλης και εφαρμόζει την εν λόγω μέθοδο από το 2004: «Η κυφοπλαστική παντρεύει την αλματώδη εξέλιξη της τεχνολογίας με τη δεξιότητα και την ικανότητα του νευροχειρουργού σπονδυλικής στήλης και έχει άριστα αποτελέσματα. Είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος και απαιτεί χειρουργική τομή μόλις ενός χιλιοστού και νοσηλεία για τον ασθενή λιγότερο από 24 ώρες».

Είναι ασφαλής μέθοδος η κυφοπλαστική;

Πριν από την χειρουργική επέμβαση ο ασθενής υποβάλλεται σε ψηφιακή τρισδιάστατη απεικόνιση (Αξονική- Μαγνητική Τομογραφία), προκειμένου να γίνει ακριβής καταγραφή του κατάγματος του σπονδύλου.

Στη συνέχεια, ο εξειδικευμένος χειρουργός από τομή ενός χιλιοστού στο δέρμα και με τη βοήθεια της ακτινοσκοπικής καθοδήγησης προσεγγίζει το κάταγμα. Με βελόνα εισάγει ένα ειδικό μπαλόνι στο σπονδυλικό κάταγμα, το οποίο εκτεινόμενο ανατάσσει το κάταγμα και δημιουργεί μια κοιλότητα μέσα στον σπόνδυλο.

Ακολουθεί έγχυση ειδικού σκληρυντικού υλικού στην κοιλότητα του σπονδύλου και το μπαλόνι απομακρύνεται. «Η όλη επέμβαση διαρκεί περίπου 15 λεπτά για κάθε κάταγμα σπονδύλου. Ο πόνος του κατάγματος υποχωρεί αμέσως. Ο ασθενής, παραμένει για λίγο μετά την επέμβαση υπό παρακολούθηση στο χώρο ανάνηψης», όπως αναφέρει ο κ. Πολυθοδωράκης.

Σύμφωνα με έγκυρα στατιστικά στοιχεία, οι ασθενείς έχουν άμεση ανακούφιση από τον πόνο σε ποσοστό που ξεπερνά το 95% , ενώ με την κυφοπλαστική αντιμετωπίζουν και τα συνεπακόλουθα προβλήματα που προκαλεί το κάταγμα του σπονδύλου .

Ο ασθενής επανέρχεται άμεσα, ωστόσο ενέργειες που απαιτούν αυξημένη προσπάθεια (π.χ. σήκωμα μεγάλου βάρους) πρέπει να αποφεύγοντα για τουλάχιστον έξι εβδομάδες. Οι ασθενείς με επώδυνα οστεοπορωτικά κατάγματα ( παρατεταμένα προβλήματα πόνου, δυσκολία στις καθημερινές δραστηριότητες και συνεχώς επιδεινούμενη κύφωση) είναι εκείνοι που επωφελούνται σε κάθε περίπτωση.

Οστεοπορωτικά κατάγματα

Η οστεοπόρωση είναι χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών, κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας και ποιότητάς τους, με αποτέλεσμα αυτά με την πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο εύθραυστα και λεπτά. Έτσι προκαλείται αυξανόμενος κίνδυνος κατάγματος των οστών, καθώς μειώνεται η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητά τους.

Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες που διεξήχθηκαν στις ΗΠΑ, το 29% των γυναικών και το 18% των ανδρών ηλικίας 45 – 79 χρόνων παρουσιάζουν κάποιου βαθμού οστεοπόρωση. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η πάθηση προσβάλλει μία στις τρείς γυναίκες ηλικίας 60 – 70 χρόνων και δύο στις τρεις ηλικίας άνω των 80 ετών.

Σήμερα στην Ελλάδα υπολογίζεται πως περίπου 400.000 γυναίκες άνω των 50 χρόνων πάσχουν από βαριά οστεοπόρωση της σπονδυλικής στήλης που συνοδεύεται από κατάγματα σπονδύλων. Ο αντίστοιχος αριθμός των ανδρών με βαριά οστεοπόρωση υπολογίζεται σε περίπου 50.000.

Στις ΗΠΑ έχει υπολογισθεί ότι κάθε χρόνο συμβαίνουν 1.500.000 νέα κατάγματα λόγω οστεοπόρωσης, ενώ οι 750 χιλιάδες εξ αυτών εντοπίζονται στη σπονδυλική στήλη. Όταν σε έναν σπόνδυλο προκαλείται κάταγμα, το σύνηθες ορθογώνιο σχήμα του οστού συμπιέζεται προκαλώντας πόνο.

Αυτά τα συμπιεστικά κατάγματα μπορεί να συμβαίνουν σε έναν ή σε περισσότερους σπονδύλους και είναι σύνηθες επακόλουθο της οστεοπόρωσης. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια τα κατάγματα αυτά αντιμετωπίζονταν με κατάκλιση, αναλγητικά φάρμακα και κηδεμόνες σπονδυλικής στήλης.

Exit mobile version