Οι 3 απαραίτητες εξετάσεις κατά τον ετήσιο γυναικολογικό σου έλεγχο
Η καθημερινότητα συχνά μας κάνει να ξεχνάμε ότι πρέπει να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Η φροντίδα της υγείας κάθε γυναίκας είναι δικαίωμα και υποχρέωσή της. Ο έλεγχος της υγείας της πρέπει να ξεκινά με γυναικολογικές εξετάσεις. Μιλήσαμε με την κυρία Νικολαΐδου Μαριλία, Χειρουργό Μαιευτήρα- Γυναικολόγο για τις ειδικές εξετάσεις που απαιτείται να κάνει κάθε γυναίκα ετησίως, ώστε να νιώθει και να είναι σε καλά χέρια.
Δες ακόμα: Τι είναι τα προβιοτικά και σε ποιες τροφές βρίσκονται;
Κυρία Νικολαΐδου, τι περιλαμβάνει ένας γυναικολογικός έλεγχος;
Κατά τον γυναικολογικό έλεγχο, προκειμένου να είναι πλήρης και ολοκληρωμένος θα πρέπει να γίνεται το Τεστ ΠΑΠ, ένα διακολπικό υπερηχογράφημα και ψηλάφηση μαστού.
Σε γυναίκες μεγαλύτερες των 40 ετών συμπεριλαμβάνεται η ψηφιακή μαστογραφία και το υπερηχογράφημα μαστού. Σε γυναίκες μικρότερες των 40 ετών, εφόσον το επιθυμούν ή υπάρχει ένδειξη μπορεί να γίνεται υπερηχογράφημα μαστού.
Με τι συχνότητα πρέπει να ελέγχεται μία γυναίκα;
Καλό είναι ο έλεγχος να γίνεται κάθε χρόνο. Σε συγκεκριμένες βέβαια περιπτώσεις που θα κρίνει ο γιατρός μπορεί να χρειαστεί, ή και συχνά να απαιτείται, επανεξέταση για κάτι συγκεκριμένο.
Είναι ο γυναικολογικός έλεγχος απαραίτητος σε όλες τις ηλικίες;
Από την στιγμή που μία γυναίκα ξεκινά την σεξουαλική δραστηριότητα, καλό είναι ο έλεγχος να γίνεται σε ετήσια βάση, ανεξάρτητα από την ηλικία της.
Τι είναι το Τεστ ΠΑΠ και γιατί πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο;
Πρόκειται στην πραγματικότητα για μια απλή λήψη υγρού από τον κόλπο και τον τράχηλο. Το υγρό αυτό στην συνέχεια, μελετάται στο μικροσκόπιο από τον κυτταρολόγο. Με το Τεστ ΠΑΠ ελέγχουμε το κατώτερο γεννητικό σύστημα, δηλαδή τον τράχηλο και τον κόλπο.
Στόχος του είναι η έγκαιρη διάγνωση καταστάσεων που αν δεν αντιμετωπιστούν μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε κακοήθεια. Η έγκαιρη διάγνωση των τραχηλικών δυσπλασιών, καταστάσεων που προκαλεί ο ιός των κονδυλωμάτων (HPV), και η σωστή παρακολούθηση και αντιμετώπιση τους, προστατεύουν τη γυναίκα από πολύ σοβαρές και επίπονες καταστάσεις. Με το Τεστ ΠΑΠ μπορούν επίσης να προληφθούν και άλλες παθολογικές καταστάσεις του κόλπου και του αιδοίου.
Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί στο Τεστ να διαπιστωθεί μία κολπίτιδα ή μια τραχηλίτιδα. Πρόκειται για φλεγμονές του κόλπου και του τραχήλου αντίστοιχα. Σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται και καλλιέργεια κολπικού υγρού προκειμένου να διαπιστωθεί ποιο είναι το μικρόβιο που προκαλεί την φλεγμονή και να χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία.
Γιατί πρέπει στα πλαίσια του ελέγχου να γίνεται και διακολπικό υπερηχογράφημα;
Το Τεστ ΠΑΠ παρέχει πληροφορίες μόνο για τον τράχηλο και τον κόλπο. Προκειμένου να ελεγχθεί η μήτρα και οι ωοθήκες απαραίτητο είναι το διακολπικό υπερηχογράφημα.
Στο διακολπικό υπερηχογράφημα ελέγχονται οι διαστάσεις της μήτρας και των ωοθηκών, καθώς και η σύστασή τους. Απεικονίζεται λεπτομερώς το τοίχωμα και το ενδομήτριο της μήτρας, καθώς και τα ωοθυλάκια στις ωοθήκες. Το διακολπικό υπερηχογράφημα αποτελεί τον τρόπο διάγνωσης και παρακολούθησης των ινομυωμάτων της μήτρας, αλλά και των κύστεων των ωοθηκών. Στις μεγαλύτερες ηλικίες και στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, απαραίτητο είναι επίσης να πραγματοποιείται κάθε χρόνο, καθώς μπορεί να διαγνώσει πολύ έγκαιρα κακοήθεις καταστάσεις της ωοθήκης, αλλά και του ενδομητρίου.
Κυρία Νικολαΐδου, πόσο συχνά πρέπει να γίνεται ψηλάφηση μαστού, μαστογραφία και υπέρηχος μαστού;
Κατά τον ετήσιο έλεγχο μας δεν πρέπει να παραμελούμε τον έλεγχο του μαστού. Ο έλεγχος καλό είναι να ξεκινά από τις μικρές ηλικίες. Ήδη από τα 18 έτη, κάθε γυναίκα πρέπει να μαθαίνει πώς να ψηλαφίζει μόνη της το μαστό της μία φορά το μήνα.
Κατά τον ετήσιο έλεγχο στον γυναικολόγο μας πρέπει να γίνεται ψηλάφηση μαστού. Στις γυναίκες άνω των 40 ετών, εξέταση πρέπει να συμπληρώνεται από την ψηφιακή μαστογραφία και το υπερηχογράφημα μαστού. Ο λόγος είναι πως με τη μαστογραφία μπορούν να διαγνωσθούν κακοήθειες σε επίπεδο χιλιοστού, πράγμα το οποίο μας εξασφαλίζει στην πραγματικότητα τη θεραπεία, εφόσον η νόσος είναι περιορισμένη.
Οι γυναίκες κάτω των 40 ετών, εφόσον επιθυμούν ή υπάρχει ένδειξη, μπορούν να ελέγχονται με υπερηχογράφημα μαστών. Ο λόγος που στις μικρότερες ηλικίες δε συστήνεται ως εξέταση ρουτίνας η μαστογραφία είναι, γιατί λόγω της πυκνής υφής των μαστών το υπερηχογράφημα μας δίνει τις πληροφορίες που χρειάζονται. Αν βέβαια υπάρξει κάποια ένδειξη, προχωρούμε και σε μαστογραφία, ανεξάρτητα της ηλικίας της ασθενούς.
Με το υπερηχογράφημα μαστού πολλές φορές διαγιγνώσκονται αθώα μορφώματα όπως για παράδειγμα ινοαδενώματα, κύστεις κλπ. Η παρακολούθηση αυτών γίνεται επίσης με υπερηχογράφημα μαστού. Ανάλογα με την εξέλιξη, ο γιατρός αποφασίζει πότε και αν πρέπει να εξαιρεθούν.