Συγκοπή

Τι είναι η συγκοπή

Η συγκοπή είναι αιφνίδια και παροδική απώλεια συνείδησης, που οφείλεται σε εγκεφαλική ισχαιμία. Τα αίτια μπορεί να είναι καρδιακής είτε εξωκαρδιακής προελεύσεως.  Σχεδόν όλες οι καρδιακές παθήσεις εμφανίζονται για πρώτη φορά με συγκοπικό επεισόδιο.

Δες ακόμα: Πώς γίνεται το ηλεκτροκαρδιογράφημα

Που οφείλεται

Η συγκοπή οφείλεται σε διάφορες αιτίες (καρδιακές ή εξωκαρδιακές). Στα καρδιακά αίτια μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνονται η αγγειοπαρασυμπαθητική συγκοπή, ή αλλιώς λιποθυμία (που οφείλεται σε μείωση της αρτηριακής πίεσης που προκαλείται μετά από μεγάλη συγκίνηση, στρες ή φόβο), η ορθοστατική (υπόταση λόγω στάσης σε όρθια θέση), η περιστασιακή (επέρχεται μετά από βήχα, ούρηση, κατάποση).

Η νόσος μπορεί να οφείλεται σε αρρυθμίες (κοιλιακή μαρμαρυγή, φλεβοκομβική βραδυκαρδία, κοιλιακή ταχυκαρδία, σύνδρομο Adams- Stokes), σε στένωση αορτής, σε υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια. Υπάρχει ένα μικρό ποσοστό ασθενών στους οποίους δεν ανευρίσκεται το υποκείμενο αίτιο.

Συμπτώματα

Παροδική απώλεια συνείδησης λόγω αιφνίδιας διακοπής της εγκεφαλικής κυκλοφορίας. Ακολουθούνται συμπτώματα είναι η ναυτία, η ζαλάδα, η θόλωση, η εξασθενημένη όραση και ο ίλιγγος.

Η κατάλληλη ειδικότητα

Ο κατάλληλος γιατρός για την συγκοπή είναι ο Καρδιολόγος

Διάγνωση

Η διάγνωση για τη συγκοπή γίνεται μέσα από κλινική εξέταση του πάσχοντος, εργαστηριακή εξέταση και ηλεκτροκαρδιογράφημα. Αν κριθεί απαραίτητο απαιτούνται συμπληρωματικές εξετάσεις, όπως υπερηχοκαρδιογράφημα, τεστ κοπώσεως, holter καρδιάς, ηλεκτροφυσιολογική μελέτη. Για τη διάγνωση των αρρυθμιών απαιτούνται καθετηριασμός και στεφανιογραφία.  Οι εργαστηριακές εξετάσεις θα αποκλείσουν το ενδεχόμενο εξωκαρδιακών αιτιών.

Θεραπεία

Η θεραπεία της συγκοπής εξαρτάται από την ακριβή πάθηση της καρδιάς. Πάντως στις πλείστες των περιπτώσεων προτείνεται η τοποθέτηση βηματοδότη στην καρδιά για να αντιμετωπιστούν οι βραδυκαρδίες, υποκείμενη αντιμετώπιση της ταχυκαρδίας, χειρουργική διόρθωση των βαλβιδοπαθειών και της στεφανιαίας νόσου.

Πρόληψη

Συνιστάται τακτικός έλεγχος της λειτουργίας της καρδιάς και γνώση του οικογενειακού ιστορικού του ασθενούς.