Οξεία πυώδης αμυγδαλίτιδα
Τι είναι η οξεία πυώδης αμυγδαλίτιδα
Οξεία πυώδης αμυγδαλίτιδα, φαρυγγίτιδα, φαρυγγοαμυγδαλίτιδα είναι κάποιοι από τους όρους που χρησιμοποιούνται από τον ιατρικό και όχι μόνο, κόσμο για τον ορισμό της φλεγμονής του λεμφικού ιστού του φάρυγγα.
Δες ακόμα: Οξεία φαρυγγίτιδα: μία συχνή πάθηση!
Συγκεκριμένα ως οξεία πυώδη αμυγδαλίτιδα θεωρούμε την φλεγμονή των παρίσθμιων αμυγδαλών.
Που οφείλεται η οξεία πυώδης αμυγδαλίτιδα
Η παραπάνω εικόνα της οξείας πυώδους αμυγδαλίτιδας συνήθως οφείλεται σε μικροβιακές λοιμώξεις με κύριο παθογόνο μικρόβιο τον στρεπτόκοκκο και κυρίως τον Β αιμολυτικό στρεπτόκοκκο της ομάδας Α και σπανιότερα παθογόνα τον αιμόφιλο την ναισέρια, την μοραξέλα ή άλλους μικροοργανισμούς.
Βεβαίως πολλές αμυγδαλίτιδες και κυρίως φαρυγγοαμυγδαλίτιδες οφείλονται σε ιούς όπως οι ρινοιοί, οι αδενοιοί, αλλά και κυταρομεγαλοιοί και ο ιός ΕΒ της λοιμώδους μονοπυρήνωσης, που θεωρείται μία από τις πιο σοβαρές ιογενείς λοιμώξεις των αμυγδαλών.
Συμπτώματα της οξείας πυώδους αμυγδαλίτιδας
Η οξεία πυώδης αμυγδαλίτιδα εμφανίζεται με συμπτώματα όπως ισχυρός πονόλαιμος κατά την κατάποση, υψηλός συνήθως πυρετός, καταβολή δυνάμεων, ανορεξία και πολλές φορές ρίγη ή και κοιλόπονο.
Συνήθως βλέπουμε εξέρυθρες και διογκωμένες τις παρίσθμιες αμυγδαλές, οι οποίες είτε καλύπτονται από λευκωπά επιχρίσματα είτε βγάζουν πυώδη έκκριμα από τις κρύπτες τους.
Πολλές φορές συνυπάρχει και τραχηλική λεμφαδενίτιδα, στην οποία οφείλεται και ο πόνος στην εξωτερική πίεση του λαιμού μας με το χέρι.
Διάγνωση της οξείας πυώδους αμυγδαλίτιδας
Ο καλύτερος τρόπος διάκρισης της μικροβιακής και της ιογενούς αμυγδαλίτιδας σε περιπτώσεις αμφιβολιών παραμένει ο αιματολογικός έλεγχος όπου εξετάζονται ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων, ο τύπος τους καθώς και η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών και η C αντιδρώσα πρωτεΐνη.
Πώς αντιμετωπίζεται η οξεία πυώδης αμυγδαλίτιδα
Αν και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες η στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα αντιμετωπίζεται με την χορήγηση πενικιλίνης, η κατάχρηση αντιβιοτικών στην χώρα μας έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη ανθεκτικών στελεχών και πολλές φορές μας οδηγεί στην χρήση κεφαλοσπορινών.
Εξυπακούεται ότι στις ιογενείς αμυγδαλίτιδες δεν έχουν καμία θέση τα αντιβιοτικά, παρά μόνο υποστηριχτική αγωγή όπως ενυδάτωση και αναλγησία με παρακεταμόλη, ασπιρίνη ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.
H χρόνια πυώδης αμυγδαλίτιδα, που συνήθως ορίζεται ως υποτροπιάζοντα επεισόδια οξέων φλεγμονών των παρίσθμιων αμυγδαλών αντιμετωπίζεται με αμυγδαλεκτομή.
Αμυγδαλεκτομή συνίσταται και στην περίπτωση του περιαμυγδαλικού αποστήματος ειδικά εάν αυτό έχει συμβεί για δεύτερη φορά.
Επιπλοκές της οξείας πυώδους αμυγδαλίτιδας
Οι σοβαρές επιπλοκές της οξείας πυώδους αμυγδαλίτιδας, όπως ο ρευματικός πυρετός, η ρευματική καρδιοπάθεια καθώς και η πυελονεφρίτιδα είναι σήμερα σπάνιες χωρίς όμως να είναι ξεκάθαρα αποδεδειγμένο ότι η μείωση της εμφάνισης των επιπλοκών έχει να κάνει με την χρήση των αντιβιώσεων.
Λιγότερο σπάνιες επιπλοκές είναι ο περιαμυγδαλικός φλέγμων, το περιαμυγδαλικό απόστημα, αλλά και η σηψαιμία η φλεγμονή των περιτονιών του τραχήλου, επιπλοκές που έχουν να κάνουν με την επέκταση της φλεγμονής πέρα από τα όρια της αμυγδαλής.
Η κατάλληλη ειδικότητα
Ο κατάλληλος γιατρός για την οξεία πυώδη αμυγδαλίτιδα είναι ο ΩΡΛ
Ενδιαφέρεσαι να μάθεις περισσότερα για την περίπτωσή σου;
Επισκέψου καλύτερα έναν ειδικό!