Επικονδυλίτιδα αγκώνος: όσα πρέπει να γνωρίζετε!
Γράφει ο Δημήτρης Κακλαμάνης, ορθοπαιδικός και συνεργάτης του doctoranytime.gr
Η επικονδυλίτιδα αγκώνος ή αγκώνας των τενιστών είναι μία εκ των συνηθέστερων κακώσεων που αναφέρονται μάλιστα συχνά σε αθλητές του τένις.
Πρόκειται για μία παθολογική κατάσταση που εκδηλώνεται συχνότερα σε γυναίκες ηλικίας από 35 έως 50 ετών.
Συμπτώματα που εκδηλώνει η επικονδυλίτιδα αγκώνα
Το βασικό σύμπτωμα επικονδυλίτιδας αγκώνος είναι ο πόνος στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα, ο οποίος εμφανίζεται συχνά σε άτιμα τα οποία ασχολούνται με χειρωνακτικές εργασίες ή αθλήματα για πολλά χρόνια.
Η βασική αιτία πρόκλησης του πόνου είναι οι συνεχείς και επαναλαμβανόμενες κινήσεις κάμψης και στροφής του αντιβραχίου σε πρηνισμό και υπτιασμό (η παλάμη να κοιτάζει προς τα κάτω και προς τα επάνω αντίστοιχα) με τον καρπό σε έκταση.
Πώς γίνεται η διάγνωση της επικονδυλίτιδας αγκώνος;
Η διάγνωση της επικονδυλίτιδας αγκώνος γίνεται με λεπτομερή ιατρική εξέταση για αποκλεισμό άλλων παθολογικών καταστάσεων που σχετίζονται με τον αγκώνα, καθώς και με ακτινολογικό έλεγχο για την αναζήτηση πιθανής οστικής παθολογίας στην περιοχή. Ο κλινικός έλεγχος συμπληρώνεται με εξέταση και της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (ΑΜΣΣ), καθώς και του σύστοιχου ώμου, διότι είναι δυνατόν να αντανακλάται ο πόνος από παθολογικές καταστάσεις στις περιοχές αυτές.
Ποια είναι η θεραπεία για την επικονδυλίτιδα αγκώνος;
Η θεραπεία της επικονδυλίτιδας αγκώνος είναι βασικά συντηρητική και συνίσταται σε περιορισμό των δραστηριοτήτων και χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Η θεραπεία συμπληρώνεται με την κατάλληλη φυσιοθεραπευτική αγωγή, που περιλαμβάνει διατατικές ασκήσεις των μυών του αντιβραχίου, καθώς και τοποθέτηση ειδικού νάρθηκα (περιαγκώνιο) που καθηλώνει την έκφυση των εκτεινόντων μυών του καρπού και των δακτύλων και ανακουφίζει από τα συμπτώματα.
Αν η θεραπεία αυτή εφαρμοστεί για περισσότερους από 6 μήνες και αποτύχει, και ειδικότερα, αν η πάθηση δυσκολεύει την επαγγελματική δραστηριότητα του ασθενούς, συνιστάται χειρουργική αποκατάσταση της πάθησης. Άλλες ενδείξεις χειρουργικής θεραπείας είναι ο πόνος ηρεμίας, η εγκατάσταση δυσκαμψίας του αγκώνα και οι αποτυχημένες επανειλημμένες εγχύσεις κορτιζόνης στον ασθενή.
Η μετεγχειρητική αποκατάσταση διαρκεί 2-3 μήνες και συνίσταται σε περιορισμό κίνησης του χεριού για 3 εβδομάδες και στην συνέχεια, σε προοδευτική κινητοποίηση και μυϊκή ενδυνάμωση.