Τι συμβαίνει σε κάθε στάδιο ανάπτυξης του εμβρύου
Στο ανθρώπινο γένος, το έμβρυο φυσιολογικά γεννιέται μετά από κύηση 9 μηνών ή 40 εβδομάδων, μετά την 1η μέρα της τελευταίας έμμηνου ρύσεως.
Δες ακόμα: Τι αλλάζει στην γονιμότητα και την εγκυμοσύνη για τις νέες μαμάδες άνω των 35 ετών
- Την 7η εβδομάδα το έμβρυο είναι 2-2.5cm σε μήκος και ζυγίζει 1g, αρχίζουν να σχηματίζονται τα ερυθροκύτταρα και χτυπάει η καρδιά του
- Την 12η εβδομάδα το μήκος του είναι 7-9cm, το βάρος του 12-15g και αναγνωρίζεται το φύλο του εμβρύου
- Την 16η εβδομάδα το μήκος του είναι 14-17cm και το βάρος 100g
- Την 20η εβδομάδα το βάρος του είναι 300g και η μητέρα αντιλαμβάνεται τα σκιρτήματα του εμβρύου
- Την 24η εβδομάδα το βάρος του είναι 600g
- Την 28η εβδομάδα το βάρος του είναι 1050g και σε περίπτωση πρόωρου τοκετού το νεογέννητο μπορεί να επιζήσει αλλά θα εμφανίσει σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας
- Στις 32 εβδομάδες το βάρος του είναι 1700g και σε περίπτωση πρόωρου τοκετού η επιβίωση φτάνει σε ποσοστό 75%
- Στις 36 εβδομάδες το βάρος του είναι 2500g και έχει καλή επιβίωση
- Στις 40 εβδομάδες το μέσο βάρος του είναι 3200-3500g και το μήκος του 50cm
Η εμβρυϊκή κυκλοφορία αρχίζει 25 μέρες μετά τη σύλληψη. Από τον 4ο μήνα της εγκυμοσύνης διαγράφεται το στομάχι και το λεπτό έντερο του εμβρύου που καταπίνει αμνιακό υγρό αφ’ ενός, κατουράει αφ’ ετέρου κι έτσι ρυθμίζεται ο όγκος του αμνιακού υγρού. Παράλληλα το γαστρεντερικό του σύστημα απορροφά γλυκόζη, αμινοξέα κι άλλες ουσίες.
Στο τέλος της εγκυμοσύνης παράγεται μηκώνιο σε μικρές ποσότητες. Η παραγωγή μηκωνίου ενδομήτρια συμβαίνει μόνο σε δυσπραγία του εμβρύου, οπότε έχουμε αύξηση της περισταλτικότητος του εντέρου σε συνδυασμό τη χάλαση του σφιγκτήρα του ορθού. Μετά τον τοκετό έχουμε 1-6 κενώσεις ημερησίως.
Η ανταλλαγή αερίων στο έμβρυο γίνεται στον πλακούντα μέσω της διάχυσης τους διά μέσου της μεμβράνης του πλακούντα, η οποία σε έμβρυο 12 εβδομάδων είναι παχιά και επιτρέπει μικρή διαβατότητα. Η μεμβράνη προοδευτικά λεπταίνει επιτρέποντας μεγαλύτερη διαβατότητα.
Στην ενδομήτριο ζωή στο τελευταίο τρίμηνο στους πνεύμονες εισέρχεται και εξέρχεται αμνιακό υγρό. Με την πρώτη αναπνοή του ώριμου νεογνού κατά τη γέννησή του γίνεται η έκπτυξη των πνευμόνων που μέχρι τότε ήταν κλειστοί.
Αν η ωριμότητα των πνευμόνων είναι καλή ακολουθεί καλή έκπτυξή τους και καλή ανταλλαγή αερίων. Σε ανώριμα νεογνά όμως, που έχουμε ανεπάρκεια του επιφανειακού παράγοντα στις κυψελίδες, οι πνεύμονες δεν εκπτύσσονται και έχουμε το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας.
Η θερμοκρασία του εμβρύου είναι 0,5°C πάνω από τη θερμοκρασία της μητέρας πριν και κατά τη διάρκεια του τοκετού. Μετά τον τοκετό έχουμε πτώση 2-3°C, γιατί δεν υπάρχει η προστασία του αμνιακού υγρού και της μήτρας. Το νεογνό μέσω του καταβολισμού του λίπους προσπαθεί να αυξήσει τη θερμοκρασία του.
Το πρόωρο νεογνό δεν καταφέρνει να αυξήσει μόνο του τη θερμοκρασία του, γι’ αυτό και η θέρμανσή του είναι ένα από τα πιο ουσιώδη στοιχεία της ανάνηψής του.