Σακχαρώδης Διαβήτης και Διατροφή

Η διατροφή στη ζωή ενός ατόμου είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για την πρόληψη και τη διατήρηση μιας καλής υγείας. Ακόμη πιο σημαντικό παράγοντα αποτελεί στη ζωή ενός ατόμου με διαβήτη, καθώς η υιοθέτηση των σωστών διατροφικών επιλογών είναι απαραίτητη για τη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα.
Δες ακόμα: Eνημερώσου και εξετάσου τώρα για Διαβήτη από 20€!
Αν και πολλοί πιστεύουν πως το διαιτολόγιο που πρέπει να ακολουθεί ένας διαβητικός είναι ιδιαίτερα περιοριστικό, αυτό αποτελεί μία λάθος αντίληψη. Αντίθετα, η διατροφή που συνιστάται να ακολουθεί, βασίζεται στη μεσογειακή διατροφή και είναι αυτή που θα έπρεπε να ακολουθούμε όλοι μας για να έχουμε μία ισορροπημένη διατροφή.
Αρχικά, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γίνονται τακτά και μικρά γεύματα ανά 3-4 ώρες και να αποφεύγονται τα μεγάλα γεύματα που ακολουθούνται από πολλές ώρες αφαγίας. Όσον αφορά τα άτομα που λαμβάνουν ινσουλίνη, είναι απαραίτητο να μιλήσουν με το γιατρό τους, ώστε να συνδυάζουν τα γεύματά τους με τις ενέσεις που πρέπει να κάνουν.
Πιο συγκεκριμένα, τι πρέπει να τρώμε και τι να αποφεύγουμε:
- Η σωστή αναλογία των τροφών στο πιάτο είναι απαραίτητη. Τα 2/5 πρέπει να αποτελούνται από λαχανικά, τα άλλα 2/5 από υδατάνθρακες και μόνο το 1/5από κάποια πηγή πρωτεΐνης.
- Οι υδατάνθρακες είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της διατροφής και βρίσκονται στα περισσότερα τρόφιμα, εκτός από τα τυριά, το κρέας, τα έλαια και τα λίπη. Χωρίζονται σε σακχαρώδεις υδατάνθρακες, όπως για παράδειγμα, η ζάχαρη, τα γλυκά και τα αναψυκτικά και αμυλούχους υδατάνθρακες, όπως το ψωμί, τα ζυμαρικά, τα φρούτα, το ρύζι κλπ. Οι σακχαρώδεις υδατάνθρακες θα πρέπει να αποφεύγονται καθώς μέσα από τη κατανάλωση τους η γλυκόζη εισέρχεται άμεσα στο κυκλοφορικό σύστημα και αυξάνει τα επίπεδα του σακχάρου στα αίμα. Αντίθετα, οι αμυλούχοι υδατάνθρακες απορροφώνται με βραδύτερους ρυθμούς και είναι καλές πηγές ενέργειας.
- Αν και θεωρείται πως τα λιπαρά πρέπει να αποφεύγονται από τη διατροφή, αυτό είναι μία άποψη που δεν ισχύει. Τα λιπαρά χωρίζονται σε κορεσμένα και ακόρεστα, εκ των οποίων τα τελευταία χωρίζονται με τη σειρά τους σε πολυακόρεστα και μονοακόρεστα. Τροφές με κορεσμένα λιπαρά αποτελούν το κόκκινο κρέας, το βούτυρο, τα λίπη κλπ. και ευθύνονται για πολλές καρδιακές παθήσεις από τις οποίες κινδυνεύουν τα άτομα με διαβήτη και για αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται. Αντίθετα σημαντικές πηγές ακόρεστων λιπαρών αποτελούν το ελαιόλαδο, το αβοκάντο, το κραμβέλαιο και ορισμένοι ξηροί καρποί, όπως το βραζιλιάνικο φυστίκι, έχουν πολλά οφέλη για την υγεία του ατόμου και πρέπει να περιλαμβάνονται στην καθημερινή του διατροφή.
- Οι πρωτεΐνες που λαμβάνονται μέσω του κρέατος είναι σημαντικό κομμάτι της διατροφής, αλλά η εβδομαδιαία πρόσληψη τους δεν χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα μεγάλη για να πάρει ο οργανισμός τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία που λαμβάνει μέσα από αυτές τις τροφές. Πιο συγκεκριμένα, καλό είναι να αποφεύγονται τα κόκκινα κρέατα, τα οποία είναι υψηλά σε λιπαρά και η κατανάλωση τους να περιορίζεται σε 1 φόρα εβδομαδιαίως ή και σπανιότερα, ενώ πρέπει να προτιμούνται τα λευκά κρέατα που είναι χαμηλά σε λιπαρά, όπως το κοτόπουλο και η γαλοπούλα.
- Πολύ σημαντικές επίσης για τον οργανισμό είναι και οι φυτικές ίνες, οι οποίες βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου, δημιουργούν αίσθημα κορεσμού και κρατάνε το σάκχαρο σε φυσιολογικά επίπεδα. Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες είναι τα φρούτα, τα δημητριακά και τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως, το πίτουρο βρώμης, το καλαμπόκι, τα μαυρομάτικα φασόλια, τα φασόλια, τα μπιζέλια, τα μήλα και τα αμύγδαλα.
- Τα φρούτα πρέπει να υπάρχουν μέσα στο ημερήσιο διαιτολόγιο ενός ατόμου με διαβήτη, αλλά είναι πολύ σημαντικό να τρώγονται και να μην μετατρέπονται σε χυμούς καθώς χάνουν τη θρεπτική τους αξία.
- Τέλος, το ότι κάποιος πάσχει από διαβήτη δε σημαίνει πως δεν μπορεί να καταναλώσει ποτέ ξανά αλκοόλ. Είναι όμως σημαντικό, να μην ξεπερνιούνται τα επιτρεπόμενα καθημερινά όρια, τα οποία αναλογούν σε ½ ποτήρι κρασί, 1 ποτήρι μπύρα ή 3 μεζούρες αλκοόλ. Το αλκοόλ καλό είναι να συνοδεύεται με κάποιους υδατάνθρακες, ώστε να γίνεται καλύτερη απορρόφηση του στο αίμα και να μην αυξάνονται τα επίπεδα του σακχάρου.