Ξεκίνησα να γράφω «μια ακόμη χρονιά πλησιάζει στο τέλος». Μετά είδα τον τίτλο, είδα και την πρώτη αυτή πρόταση και σκέφτηκα «πόσο κλισέ ακόμη θα γίνω η γυναίκα Χριστουγεννιάτικα;;;»
Δες ακόμα: Το ταξίδι της μητρότητας – Step by Step
Ξέρεις όμως κάτι; Τα κλισέ έρχονται κάπως αυθόρμητα με τα χρόνια. Τα κλισέ δεν είναι τυχαία. Έχουν την αξία τους. Και τη σοφία τους.
Έτσι λοιπόν, πλησιάζοντας στο final countdown, αποφάσισα να κάνω έναν mini απολογισμό για τα πράγματα που αφήνω (ή θα θελα να αφήσω) πίσω. Δίχως πίκρα ή νοσταλγία. Με αγάπη, αποδοχή και ίσως κάποια γλυκιά προσμονή για το 2019.
Και με την ευκαιρία, να μοιραστώ μαζί σου ένα σημαντικό για μένα νέο (όχι, δεν είμαι έγκυος, βλ. Αντίο #5)
Τα 5 Αντίο μου για το 2018:
1. Αντίο σε κύκλους που πρέπει να κλείσουν, ακόμη κι αν δεν το έχουμε επιλέξει. Ας πάρουμε ότι μαθήματα μας έδωσαν και ας εστιάσουμε στους νέους κύκλους που αυτόματα ανοίγονται. Για εμένα ο κύκλος αυτός είναι, όπως σωστά υπέθεσες, τα 3 χρόνια μας στο εξωτερικό, και έκλεισε για εμάς το καλοκαίρι με την επιστροφή μας στην πατρίδα. Για άλλους, μπορεί να είναι ακριβώς το αντίστροφο και να πρέπει να αποχαιρετήσουν τη χώρα μας, τους φίλους και την οικογένειά τους ή τις αγαπημένες τους συνήθειες. Δεν έχει σημασία το περιεχόμενο, αλλά η στάση μας απέναντι του. Κάθε τέλος, είναι μια νέα αρχή. Μake the most of it!
2. Αντίο στις αγκυλώσεις και τους περιορισμούς του χθες. Σε όσα νομίζουμε ότι ξέρουμε για εμάς, και σε όσα νομίζουν ότι ξέρουν οι γύρω μας για εμάς. Μπορεί να ακούμε επί χρόνια ότι γεννηθήκαμε «κάπως» ή ότι πάντα ήμασταν «έτσι». Το πιθανότερο είναι να το πιστέψαμε και να υπηρετούμε πιστά τον ρόλο αυτό. Όμως η αλήθεια είναι ότι κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό, είμαστε κάτι νέο και διαφορετικό. Ας μην αυτοπεριοριζόμαστε με παλιές πεποιθήσεις και ταμπέλες που κρεμάστηκαν πρόωρα ή άδικα πάνω μας. Όχι, δεν είσαι η μάνα σου ή ο πατέρας σου. Είσαι εσύ. Και είσαι υπέροχη και μοναδική!
3. Αντίο στον φόβο και την τρομολαγνία. Μας βομβαρδίζουν κάθε μέρα με ειδήσεις φρικτές και δυσοίωνες. Στην «καλύτερη» γινόμαστε παθητικοί δέκτες, στη «χειρότερη» χάνουμε τον ύπνο μας – κυριολεκτικά! Οι σπόροι του τρόμου φωλιάζουν στην ψυχή και το μυαλό και υποδαυλίζουν υπόγεια όλη μας την ύπαρξη. Μας παραλύουν και μας μουδιάζουν. Ας θυμόμαστε ότι υπάρχει πάντα τρόπος για το φως να τρυπώσει στο σκοτάδι. Για κάθε άσχημο νέο που ακούμε εκεί έξω, υπάρχει κι ένα καλό που δε μαθαίνουμε ποτέ. Το καλό δεν «πουλάει».
Αλλά σώζει ζωές. Ας το ψάξουμε. Ας το βρούμε. Κι αν δεν το βρούμε, ας το δημιουργήσουμε!
4. Αντίο στις τοξικές σχέσεις και τους αρνητικούς ανθρώπους. Ακούγεται συχνά τελευταία, αλλά συνήθως μας είναι δύσκολο να το κάνουμε πράξη. Ειδικά όταν αυτοί οι άνθρωποι τυχαίνει να είναι οικογένειά μας ή καρδιακοί μας φίλοι.
Πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουμε καν τι είναι αυτό που μας διαβρώνει. Αξίζει όμως να το ψάξουμε και να το βρούμε. Και να εκτρέψουμε την ροή του. Να στάζει κάτω στο χώμα και όχι πάνω στην ψυχή μας. Και αν μας τρομάζει η ρήξη ή ο αποχωρισμός, τότε αρκεί να πιστέψουμε ότι έχουμε τη δύναμη να διαχωρίσουμε την ύπαρξή μας και να προφυλάξουμε τον εαυτό μας, δίχως αιματηρές συρράξεις και δραματικές εξόδους.
5. And last, but certainly not least, αντίο σε σένα μικρή μου αδερφή ή αγαπημένη μου ανιψιά. Μέσα από την πανέμορφη οικογένεια του doctoranytime, σε γνώρισα αρχές του 2018 και κάναμε παρέα όλο τον χρόνο. Δυστυχώς όμως, το νέο έτος δεν θα μπορέσω να κάνω από εδώ την βόλτα μου να σε βλέπω κάθε 2 εβδομάδες όπως έκανα μέχρι τώρα. Ελπίζω να σου έχω δώσει όμως όλα τα «φώτα» μου για να επιβιώσεις στον στίβο της μητρότητας! Ε; Εεε;;;
Ξέρω πως σε έχω κατά καιρούς τρομάξει με τις γλαφυρές μου, ωμές περιγραφές.
Ποτέ δεν θέλησα να χρυσώσω το χάπι. Η μητρότητα είναι δύσκολη. Είναι εξαντλητική. Είναι ατελείωτη.
Είναι όμως και υπέροχη. Είναι και απολαυστική. Είναι life changing, με την καλή έννοια! Ελπίζω κάπως να έχω αποδώσει και τη μαγεία που έρχεται μαζί της.
Αυτή είναι δεν είναι και η ζωή; Μαγική, με τα ωραία της και τα δύσκολά της!
Καλό υπόλοιπο ζωής λοιπόν!
Με πολλή αγάπη και αγωνιστικούς χαιρετισμούς,
ΥΓ. Εάν σου λείψω, ή δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς τις καταπληκτικές μου συμβουλές, ξέρεις που θα με βρεις ε;! Το ανάκτορό μου θα παραμείνει ανοικτό και θα σε περιμένει αν θες να νιώσεις λίγο καλύτερα με τα χάλια σου, βλέποντας τα δικά μου, μουχαχαχα!
Άυπνη μητέρα 2 παιδιών, που μετά απο 12 χρόνια στον επιχειρηματικό κόσμο, τα παράτησε όλα και πήγε να γίνει Πριγκίπισσα σε μια μικρή, εξωτική χώρα των Βαλκανίων. Τη φιλοξενούμε εδώ για να μοιραστεί μαζί μας τις εμπειρίες της στη μητρότητα, με χιούμορ, σαρκασμό και αγάπη. Σαν τη μεγάλη σας αδερφή ή τη μικρή σας θεία. Περισσότερα για την αφεντιά της εδώ: www.iprigipessa.com