Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να εκδηλωθεί με τα εξής συμπτώματα:
1. Νευρικότητα και ευερεθιστότητα
2. Ταχυκαρδία
3. Απώλεια σωματικού βάρους παρά την αυξημένη όρεξη
4. Αυξημένη εφίδρωση και δυσανεξία στη ζέστη
5. Διάρροιες
6. Διαταραχές εμμήνου ρύσεως
7. Μυϊκή αδυναμία
8. Θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια
Πού οφείλεται ο υπερθυρεοειδισμός;
• Νόσος Graves: πρόκειται για υπερθυρεοειδισμό αυτοάνοσης αιτιολογίας. Το ανοσοποιητικό σύστημα δημιουργεί αντισώματα τα οποία διεγείρουν τον αδένα να λειτουργεί ανεξέλεγκτα
• Πολυοζώδης τοξική βρογχοκήλη: σε αυτήν την κατάσταση ο αδένας έχει αυξημένο μέγεθος και πολλούς όζους που παράγουν ορμόνες περισσότερες από όσες χρειάζονται
• Τοξικό αδένωμα: πρόκειται για έναν ευμεγέθη όζο που παράγει θυρεοειδικές ορμόνες
• Λήψη φαρμάκων όπως η αμιοδαρόνη μπορεί να οδηγήσουν σε υπερθυρεοειδισμό
Πώς γίνεται η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού;
• Η διάγνωση είναι εύκολη και γίνεται με μέτρηση των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα (Τ3,Τ4) και της TSH.
• Επίσης, είναι απαραίτητη και η μέτρηση των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων προκειμένου να γνωρίζουμε αν πρόκειται για αυτοάνοσης αιτιολογίας υπερθυρεοειδισμό.
• Τέλος, συμπληρωματικά καλό είναι να γίνεται και υπερηχογράφημα θυρεοειδούς που μας δίνει πληροφορίες για την ύπαρξη όζων.
Πώς αντιμετωπίζεται ο υπερθυρεοειδισμός;
Αρχικά, η αντιμετώπιση είναι φαρμακευτική με αντιθυρεοειδικά φάρμακα, τα οποία θα ομαλοποιήσουν την παραγωγή ορμονών. Η δοσολογία πρέπει να τροποποιείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να μην οδηγηθεί κανείς σε φαρμακευτικό υποθυρεοειδισμό. Επίσης, πρέπει να παρακολουθούνται η ηπατική λειτουργία και ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων.
Σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να γίνει χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς (όταν έχουμε υποτροπές του υπερθυρεοειδισμού ή πολυοζώδη βρογχοκήλη).
Επίσης, μπορεί να χορηγηθεί ραδιενεργό ιώδιο που καταστρέφει τον αδένα, αντιμετωπίζοντας, έτσι, την υπερπαραγωγή ορμονών.