Φιλαρίαση: Οι νέες εξελίξεις ως προς την αντιμετώπισή της
Γράφει η Κοτζαμάνη Κάλλια, Φυσικοθεραπευτής και συνεργάτιδα του doctoranytime.gr
Για μία νέα εφεύρεση που αφορά στην αντιμετώπιση μολύνσεων από παράσιτα που επηρεάζουν το λεμφικό σύστημα, βραβεύτηκαν τον Οκτώβριο του 2015 ο William Campell και ο Satoshi Omura. Μια ασθένεια τέτοιου είδους είναι η φιλαρίαση, η οποία αποτελεί μια πρωτογενή αιτία του λεμφοιδήματος.
Τι είναι η φιλαρίαση και πώς μεταδίδεται;
Αυτή η ασθένεια είναι η κύρια αιτία για μόνιμη και μακροχρόνια εμφάνιση δυσλειτουργίας και λεμφοιδήματος των κάτω άκρων. Είναι μια τροπική και επώδυνη ασθένεια που εμφανίζεται σε περισσότερες από 80 περιοχές τόσο σε Αφρική, Ινδία, νοτιοανατολική Ασία και νότια Αμερική όσο και στα νησιά της Καραϊβικής. Η νόσος αυτή θεωρείται σπάνια στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η φιλαρίαση του λεμφικού συστήματος μεταδίδεται στους ανθρώπους μέσω εντόμων, τα οποία μεταφέρουν μια προνύμφη (σκώληκα) που τσιμπάει και μολύνει το άτομο. Κατά την διάρκεια του τσιμπήματος, οι προνύμφες των σκουληκιών ανοίγουν πληγή στο δέρμα και περνούν μέσα στο σώμα. Από εκεί, οι παρασιτικές νύμφες μεταναστεύουν στο λεμφικό σύστημα, όπου εκεί σε χρονικό διάστημα 6-12 μηνών αναπτύσσονται σε σκουλήκια που το καταστρέφουν και προκαλούν λεμφοίδημα.
Τι ανακάλυψαν οι επιστήμονες;
Το φάρμακο Ivermectin μπορεί και σκοτώνει τις προνύμφες (αβγά σκουληκιών) στο πρώτο στάδιο, δηλαδή πριν αναπτυχθούν σε σκουλήκια.
Ο Οmura, γιαπωνέζος μικροβιολόγος και ειδικός σε απομονωμένα φυσικά προϊόντα, μελέτησε μια ομάδα βακτηρίων (στρεπτομικίνες), τα οποία ζουν στο έδαφος και είναι γνωστό ότι παράγουν μια πληθώρα παραγόντων με αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, συμπεριλαμβανομένης της στρεπτομυκίνης. Ο Omura, ικανός να αναπτύσσει μοναδικές μεθόδους καλλιέργειας αυτών των βακτήριων, απομόνωσε καινούργια στελέχη στρεπτομυκίνης από δείγματα εδάφους και τα καλλιέργησε στο εργαστήριο με επιτυχία. Από χιλιάδες διαφορετικές καλλιέργειες συνέλεξε περίπου 50, από τις οποίες μπορούσε να αναλυθεί η δράση τους εναντίον βλαβερών μικροοργανισμών.
Ο William Campell, ειδικός στην παρασιτική βιολογία, ερεύνησε και μελέτησε την αποτελεσματική ικανότητα στις καλλιέργειες των στρεπτομυκινών του Omura. Ο Campell απέδειξε ότι ένα συστατικό από μία από τις καλλιέργειες ήταν ικανό και αξιοσημείωτα δραστικό εναντίον των παρασίτων σε ζώα της φάρμας. Ο βιοδραστικός παράγοντας ονομάστηκε Avermectin, ο οποίος τροποποιήθηκε χημικά σε ένα δραστικό σκεύασμα που ονομάστηκε Ivermectin.
Αργότερα, το Ivermectin ελέγχθηκε σε άτομα με παρασιτικές ασθένειες και διαπιστώθηκε ότι σκότωσε αμέσως τις προνύμφες των σκουληκιών (microfilaria). Οι έρευνες του Campell και του Omura οδήγησαν στη δημιουργία μιας νέας κατηγορίας φαρμάκων που καταπολεμούν αποτελεσματικά τις παρασιτικές νόσους που καταστρέφουν το λεμφικό σύστημα και δημιουργούν λεμφοίδημα.
Κατά συνέπεια, η ανακάλυψη της Avermectin άλλαξε πολύ τον τρόπο αντιμετώπισης αυτών των ασθενειών, ελαχιστοποιώντας έτσι τα συμπτώματα και βελτιώνοντας κατά πολύ τον τρόπο ζωής των ίδιων των ασθενών.