Τικ

Τι είναι το τικ

Το τικ είναι μία νευρολογική διαταραχή ψυχιατρικής φύσεως που εμφανίζεται από την παιδική ηλικία. Η πάθηση εκφράζεται με πολλαπλά και φωνητικά και παρουσιάζει περιόδους ύφεσης και έντασης. Επίσης, δυσκολεύουν την ποιότητα ζωής των ασθενών αν επιμένουν για μεγάλο διάστημα.

Δες ακόμα: Μαθησιακές δυσκολίες: Τι είναι και πως αντιμετωπίζονται

Που οφείλεται

Για τα τικ μπορεί να ευθύνονται διάφοροι παράγοντες. Μεταξύ άλλων είναι οι γενετικοί, οι περιβαλλοντικοί, οι κληρονομικοί και οι γονιδιακοί. Ένα άτομο που πάσχει από τικ έχει 1 στις 2 πιθανότητες να κληροδοτήσει την πάθηση στα παιδιά του.

Δεν είναι ωστόσο απαραίτητο το άτομο να το εμφανίσει. Για την ακρίβεια μόνο ένα μικρό ποσοστό των παιδιών που κληρονομούν ένα τικ εμφανίζουν συμπτώματα τόσο έντονα ώστε να χρήζουν ιατρικής βοήθειας.

Το φύλο παίζει σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση του, καθώς οι άνδρες δείχνουν να είναι πιο επιρρεπείς. Σύνοδοι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες  μπορεί να επηρεάσουν τη σοβαρότητα της νόσου. Παρόλα αυτά τα ακριβή αίτιά του δεν είναι σαφώς καθορισμένα.

Το τικ ίσως είναι αποτέλεσμα δυσλειτουργίας σε φλοιώδεις και υποφλοιώδεις περιοχές, στα βασικά γάγγλια και στο μετωπιαίο λοβό.

Συμπτώματα που εκδηλώνει

Το τικ εκδηλώνεται με νευρικές φωνητικές ή μυϊκές κινήσεις. Τα κύρια συμπτώματα είναι:

•    Ανοιγοκλείσιμο ματιού
•    Ρούφηγμα της μύτης
•    Καθαρισμός του φάρυγγα
•    Σπαστικές κινήσεις του προσώπου
•    Βήχας

Η κατάλληλη ειδικότητα

Ο κατάλληλος γιατρός είναι ο νευρολόγος και ο ψυχίατρος

Διάγνωση

Το τικ μπορεί να διαγνωστεί όταν ο πάσχων εκδηλώνει πολλαπλά κινητικά και φωνητικά για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες διαγνωστικές εξετάσεις που να το διαγιγνώσκετε.

Για να γίνει διαφοροδιάγνωση και να μη γίνεται σύγχυση μεταξύ των τικ και της επιληπτικής κρίσης πρέπει να γίνει ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και μαγνητική τομογραφία ώστε να εντοπιστούν οι εγκεφαλικές ανωμαλίες.

Πώς αντιμετωπίζεται

Η αντιμετώπιση του γίνεται με φαρμακευτική αγωγή. Συνήθως χορηγείται κλονιδίνη. Η θεραπεία επικεντρώνεται στο να αναγνωριστούν τα συμπτώματα και να βοηθήσουν τον ασθενή να τα διαχειριστεί.

Τα περισσότερα περιστατικά δεν χρειάζονται φαρμακευτική αγωγή για να αντιμετωπιστούν. Η συμπεριφορική ψυχοθεραπεία και η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης είναι βασικές για την απαλλαγή αυτά.

Όταν υπάρχει σύνοδος πάθηση οι θεραπείες στοχεύουν στην αντιμετώπιση αυτών. Η διαχείριση των συμπτωμάτων του συνδρόμου περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και θεραπεία για την αντιμετώπιση προβληματικής συμπεριφοράς.